| A modląc się, nie bądźcie wielomówni jak poganie; albowiem oni mniemają, że dla swej wielomówności będą wysłuchani. | A modląc się, nie bądźcie wielomówni jak poganie; oni bowiem sądzą, że ze względu na swoją wielomówność będą wysłuchani. |
| Miłe słowa są jak plaster miodu, słodyczą dla duszy i lekarstwem dla ciała. | Miłe słowa są jak plaster miodu, słodycz dla duszy i lekarstwo dla kości. |
| Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, Głoście narodom czyny jego! | Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów. |
| Tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem. | Tak będzie z moim słowem, które wyjdzie z moich ust: nie wróci do mnie na próżno, ale uczyni to, co mi się podoba, i poszczęści mu się w tym, do czego je poślę. |
| Głupiec nie lubi roztropności, lecz chętnie wyjawia to, co ma na sercu. | Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia. |
| Niech znajdą upodobanie słowa ust moich I myśli serca mego u ciebie, Panie, Opoko moja i odkupicielu mój! | Niech będą ci miłe słowa moich ust i rozmyślanie mego serca, PANIE, moja Skało i mój Odkupicielu! |
| Ratuj, Panie, duszę moją od warg kłamliwych, Od zdradliwego języka. | Ocal, PANIE, moją duszę od warg kłamliwych i od zdradliwego języka. |
| Niecny ustami niszczy swojego bliźniego, lecz przez roztropność zostają wybawieni sprawiedliwi. | Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy. |
| Wargi głupca wywołują sprzeczkę, a jego usta wyzywają do ciosów. | Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy. |
| Zmartwienie w sercu człowieka przygnębia go, lecz słowo dobre znowu go rozwesela. | Troska w sercu człowieka przygnębia je, a dobre słowo je rozwesela. |
| Każda mozolna praca przynosi zysk, lecz puste słowa powodują tylko straty. | Każda praca przynosi pożytek, a puste słowa prowadzą do nędzy. |
| Choćbym mówił językami ludzkimi i anielskimi, a miłości bym nie miał, byłbym miedzią dźwięczącą lub cymbałem brzmiącym. | Choćbym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. |
| Strzeż języka swego od zła, A warg swoich od słów obłudnych! | Strzeż swego języka od zła, a swoich warg od podstępnej mowy. |
| Jeśli ktoś sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga języka swego, lecz oszukuje serce swoje, tego pobożność jest bezużyteczna. | Jeśli ktoś wśród was sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga swego języka, lecz oszukuje swe serce, tego pobożność jest próżna. |
| I wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez niego Bogu Ojcu. | A wszystko, co czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu i Ojcu przez niego. |
| Wargi sprawiedliwego wypowiadają to, co jest miłe, lecz usta bezbożnych tylko to, co jest przewrotne. | Wargi sprawiedliwego wiedzą, co wypada, a usta niegodziwych są przewrotne. |
| A gdy was poprowadzą, żeby was wydać, nie troszczcie się naprzód o to, co macie mówić, ale mówcie to, co wam będzie dane w owej godzinie, albowiem nie wy jesteście tymi, którzy mówią, lecz Duch Święty. | A gdy będą was prowadzić, żeby was wydać, nie martwcie się wcześniej, co macie mówić, ani o tym nie rozmyślajcie, ale mówcie to, co wam będzie dane w tej godzinie. Nie wy bowiem będziecie mówić, ale Duch Święty. |
| I nie miejcie nic wspólnego z bezowocnymi uczynkami ciemności, ale je raczej karecie, Bo to nawet wstyd mówić, co się potajemnie wśród nich dzieje. | I nie miejcie nic wspólnego z bezowocnymi uczynkami ciemności, ale je raczej strofujcie. O tym bowiem, co się u nich po kryjomu dzieje, wstyd nawet mówić. |
| Trzymać się z dala od zwady, przynosi każdemu chlubę, lecz każdy głupiec lubi się sprzeczać. | Zaprzestać sporu jest zaszczytem dla człowieka, ale każdy głupiec się w niego wdaje. |
| Ale ty mów, co odpowiada zdrowej nauce. | Ty zaś mów to, co jest zgodne ze zdrową nauką. |
| Oddal od siebie fałsz ust i trzymaj z dala od siebie przewrotność warg! | Odsuń od siebie przewrotność ust, oddal od siebie złośliwe wargi. |
| Gdy milczałem, schły kości moje Od błagalnego wołania przez cały dzień. | Gdy milczałem, moje kości schły od moich całodziennych narzekań. |
| Niechaj więc mowa wasza będzie: Tak — tak, nie — nie, bo co ponadto jest, to jest od złego. | Ale wasza mowa niech będzie: Tak – tak, nie – nie. A co jest ponadto, pochodzi od złego. |
| Jeszcze bowiem nie ma słowa na języku moim, A Ty, Panie, już znasz je całe. | Zanim na moim języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz. |
| Otwórz swoje usta, sądź sprawiedliwie, ubogim i biednym wymierzaj sprawiedliwość! | Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza. |
