اگر دودل هستيد كه پيامی از جانب خداوند است يا نه، راه فهميدنش اين است: اگر چيزی كه او می‌گويد اتفاق نيفتد، پيام او از جانب خداوند نبوده بلكه ساخته و پرداختهٔ خودش است؛ پس، از او نترسيد.
پس همچون برده‌ها، رفتارمان آميخته با ترس و لرز نباشد، بلكه مانند فرزندان خدا رفتار نماييم، فرزندانی كه به عضويت خانوادهٔ خدا پذيرفته شده‌اند و خدا را پدر خود می‌خوانند.
چقدر بايد خدا را شكر كنيم، خدايی كه پدر خداوند ما عيسی مسيح است، خدايی كه سرچشمهٔ لطف و مهربانی است و در زحمات، ما را تسلی و قوت قلب می‌بخشد. بلی، او ما را تسلی می‌دهد تا ما نيز همين تسلی را به كسانی دهيم كه در زحمتند و به همدردی و تشويق ما نياز دارند.
