آیات کتاب مقدس در مورد امید
- خواست و ارادهٔ من، سعادتمندی شماست و نه بدبختیتان، و كسی بهجز من از آن آگاه نيست. من میخواهم به شما اميد و آيندهٔ خوبی ببخشم.
- ای جان من، چرا محزون و افسرده شدهای؟ بر خدا اميد داشته باش! او را دوباره ستايش كن، زيرا او خدا و نجات دهندهٔ توست!
- اما آنانی كه به خداوند اميد بستهاند نيروی تازه میيابند و مانند عقاب پرواز میكنند؛ میدوند و خسته نمیشوند، راه میروند و ناتوان نمیگردند.
- خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه میدارد و جانت را حفظ میكند. خداوند، رفت و آمد تو را زير نظر دارد و پيوسته از تو مراقبت مینمايد.
- بنابراين، من برای شما قومهای غيريهودی دعا میكنم تا خدايی كه سرچشمهٔ همهٔ اميدهاست، به شما برای ايمانی كه به او داريد، آرامش و شادی عطا كند تا به ياری روحالقدس، اميدتان روزبهروز افزون شود.
- ای تمام كسانی كه زير يوغ سنگين زحمت میكشيد، نزد من آييد و من به شما آرامش خواهم داد.
- اما نه تنها از اين بابت شاديم، بلكه وقتی با مشكلات زندگی و سختیهای روزگار نيز روبرو میشويم، باز خوشحال هستيم زيرا میدانيم اين سختیها به خير و صلاح ما هستند چون به ما میآموزند كه صبر و تحمل داشته باشيم. صبر و تحمل نيز باعث رشد و استحكام شخصيت ما میشود و به ما ياری میكند تا ايمانمان به خدا روزبهروز قویتر گردد. چنين ايمانی سرانجام اميد ما را نيز نيرومند و پايدار میسازد.
- حال، ببينيم ايمان چيست. ايمان يعنی اطمينان داشتن به اينكه آنچه اميد داريم، واقع خواهد شد؛ ايمان يعنی يقين داشتن به آنچه اعتقاد داريم، هر چند قادر به ديدنش نمیباشيم.
- پس، سه چيز هميشه باقی خواهد ماند: ايمان، اميد و محبت، اما از همهٔ اينها بزرگتر، محبت است.
- تو پناهگاه و سپر من هستی؛ اميد من به وعدهٔ توست.
- اكنون میتوانيم منتظر نجاتی باشيم كه خدا وعده داده است، و میتوانيم بدون هيچگونه ترديدی به همه بگوييم كه نجات يافتهايم، زيرا خدا به همهٔ وعدههای خود عمل خواهد فرمود.
- ای همهٔ كسانی كه به خداوند اميد بستهايد، شجاع و قوی دل باشيد!
- و اما من منتظر ياری خداوند هستم. صبر میكنم تا خدا مرا نجات دهد. او دعای مرا مستجاب خواهد فرمود.
- پس وقتی برای چيزی كه هنوز رخ نداده، به خدا اميدواريم، بايد با صبر و حوصله منتظر آن بمانيم.
- آرزويی كه انجام آن به تعويق افتاده باشد دل را بيمار میكند، اما برآورده شدن مراد، شادی و حيات میبخشد.
- به خود میگويم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او اميد خواهم بست.»
- راستی خود را به من تعليم ده و مرا هدايت فرما، زيرا تو نجات دهندهٔ من هستی و من هميشه به تو اميدوار بودهام.
- تا بتوانيم در برابر هر مشكلی بايستيم و اطمينان داشته باشيم كه هر پيش آمدی به خير و صلاح ماست، زيرا میدانيم كه خدا چقدر نسبت به ما مهربان است. ما اين محبت گرم او را در سراسر وجود خود احساس میكنيم، زيرا او روحالقدس را به ما عطا فرموده تا دلهای ما را از عشق و محبتش لبريز سازد.
- خداوندا، رحمت تو بر ما باد؛ زيرا ما به تو اميد بستهايم!
- من بیصبرانه منتظر خداوند هستم و به وعدهای كه داده است اميد بستهام.
- سپاس بر خدا باد، بر خدا كه پدر خداوند ما عيسی مسيح است. او به سبب لطف بیپايان و عظيم خود، ما را از سر نو مولود ساخت و عضو خانوادهٔ خود گرداند. از این رو، ما اكنون به اميد حيات جاويد زندهايم، زيرا مسيح نيز پس از مرگ، حيات يافت.
- روح خداوند بر من است. خداوند مرا برگزيده تا به رنجديدگان بشارت دهم، دلشكستگان را شفا بخشم، به اسيران مژدهٔ آزادی دهم و كوران را بينا سازم.
- بلكه با خاطری آسوده، خود را به خداوندتان مسيح بسپاريد؛ و اگر كسی علت اين اعتماد و ايمان را جويا شد، حاضر باشيد تا با كمال ادب و احترام به او توضيح دهيد.
- و دولت و جلال اين راز از آن شما غيريهوديان نيز میباشد. راز خدا اينست: «مسيح در وجود شما، تنها اميد پرشكوه شماست!»
- ما همه، اعضای يک بدنيم و در همگی ما يک «روح» ساكن است، يعنی روحالقدس؛ و همهٔ ما برای رسيدن به يک اميد دعوت شدهايم، يعنی به آن جلالی كه خدا برای ما تدارک ديده است.