آیات کتاب مقدس در مورد ستایش
- ای خداوند، تو را ستايش می‌كنم و نامت را گرامی می‌دارم، چون تو خدای من هستی. تو كارهای شگفت‌انگيز كرده‌ای و آنچه را كه از قديم اراده نموده‌ای در كمال درستی و امانت به انجام رسانيده‌ای.
- هر كه جان در بدن دارد خداوند را ستايش كند!
خداوند را سپاس باد! - محبت تو برايم شيرينتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستايش خواهد كرد، و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دستهای خود را به نيايش به سوی تو دراز خواهم كرد.
- خداوند قوت و سپر من است. از صميم قلب بر او توكل كردم و او مرا ياری كرد. از اين رو، دلم شاد است و با سرود از او تشكر می‌نمايم.
- ای جان من، خداوند را ستايش كن! ای تمام وجود من، نام مقدس او را ستايش كن!
- ای خداوند، با تمام وجود تو را می‌ستايم و از كارهای شگفت‌انگيز تو سخن می‌رانم.
- نيمه‌های شب وقتی پولس و سيلاس مشغول دعا و سرود خواندن بودند و ديگران نيز به آنان گوش می‌دادند.
- ای خداوند، تو بی‌نهايت عظيم هستی و درخور ستايشی؛ عظمت تو فوق قدرت درک انسانی است.
- ای جان من، چرا محزون و افسرده شده‌ای؟ بر خدا اميد داشته باش! او را دوباره ستايش كن، زيرا او خدا و نجات دهندهٔ توست!
- تو مرا در رحم مادرم نقش بستی و مرا بوجود آوردی. تو را شكر می‌كنم كه مرا اينچنين شگفت‌انگيز آفريده‌ای! با تمام وجود دريافته‌ام كه كارهای تو عظيم و شگفت‌انگيز است.
- خدايا، تمام روز تو را شكر می‌گويم و بزرگيت را می‌ستايم.
- در هر زمانی خداوند را ستايش خواهم كرد؛ شكر و سپاس او پيوسته بر زبانم جاری خواهد بود.
- آنگاه صدای تمام موجودات آسمان و زمين و زير زمين و درياها را شنيدم كه می‌سرودند و می‌گفتند: «ستايش و حرمت، جلال و قوت تا ابد از آنِ برّه و آنكه بر تخت نشسته است باد!»
- كلام و تعاليم مسيح را به ياد آوريد و بگذاريد سخنان او زندگی‌تان را بارور سازد و شما را حكمت آموزد. كلام او را به يكديگر تعليم دهيد. مزامير و سرودهای روحانی بسراييد و با قلبی مملو از شكرگزاری آنها را برای خداوند بخوانيد.
- خداوند را به سبب كارهای شگفت‌انگيزش سپاس گوييد. كارهای او را برای ساير قومها تعريف كنيد.
- ای خدا، ای پادشاه من، تو را گرامی خواهم داشت و تا ابد ستايشت خواهم كرد!
- زيرا خداوند در كتاب آسمانی فرموده است: «به حيات خود قسم كه تمام مردم در مقابل من زانو زده، به زبان خود مرا ستايش خواهند كرد.»
- برادران عزيز، در خاتمه بگذاريد اين را نيز بگويم: فكرتان را بر روی هر چه راست و خوب و درست است، ثابت نگاه داريد. دربارهٔ چيزهايی فكر كنيد كه پاک و زيباست. در صفات خوب و پسنديدهٔ ديگران تأمل كنيد. دربارهٔ چيزهايی فكر كنيد كه می‌توانيد خدا را برای آنها شكر كنيد و به وجود آنها خوش باشيد.
- خداوندا، تنها تو می‌توانی مرا شفا بخشی، تنها تو می‌توانی مرا نجات دهی و من تنها تو را ستايش می‌كنم!
- خداوند را شكر كنيد! نام او را ستايش نماييد! اعمال او را به دنيا اعلام كنيد! بگوييد كه او بزرگ و والا است!
- خداوندا، در ميان مردم تو را سپاس خواهم گفت و در ميان قومها تو را ستايش خواهم كرد.
- چقدر بايد خدا را شكر كنيم، خدايی كه پدر خداوند ما عيسی مسيح است، و همهٔ بركات آسمانی را به ما ارزانی داشته، به اين دليل كه ما از آن مسيح هستيم.
- وعده‌های خداوند را می‌ستايم و بر او توكل دارم، پس نخواهم ترسيد، انسان فانی به من چه می‌تواند كرد؟
- فرياد برآوردم و از او كمک خواستم و او را ستايش نمودم.
- و هر روز مرتب در خانهٔ خدا با هم عبادت می‌كردند، در خانه‌ها برای شام خداوند جمع می‌شدند، و با خوشحالی و شكرگزاری هر چه داشتند با هم می‌خوردند، و خدا را سپاس می‌گفتند. اهالی شهر نيز به ايشان احترام می‌گذاشتند و خدا هر روز عده‌ای را نجات می‌داد و به جمع ايشان می‌افزود.
