آیات کتاب مقدس در مورد رنج بردن
- بنابراين، پس از آنكه مدتی كوتاه اين زحمات را تحمل كرديد، خدا خودش شما را كامل و توانا و استوار خواهد ساخت. او خدای پر مهر و رحمت است و به خاطر ايمانمان به عيسی مسيح، ما را خوانده تا در جلال و شكوه او شريک گرديم.
- اما نه تنها از اين بابت شاديم، بلكه وقتی با مشكلات زندگی و سختیهای روزگار نيز روبرو می‌شويم، باز خوشحال هستيم زيرا می‌دانيم اين سختیها به خير و صلاح ما هستند چون به ما می‌آموزند كه صبر و تحمل داشته باشيم. صبر و تحمل نيز باعث رشد و استحكام شخصيت ما می‌شود و به ما ياری می‌كند تا ايمانمان به خدا روز‌به‌روز قویتر گردد. چنين ايمانی سرانجام اميد ما را نيز نيرومند و پايدار می‌سازد.
- چقدر بايد خدا را شكر كنيم، خدايی كه پدر خداوند ما عيسی مسيح است، خدايی كه سرچشمهٔ لطف و مهربانی است و در زحمات، ما را تسلی و قوت قلب می‌بخشد. بلی، او ما را تسلی می‌دهد تا ما نيز همين تسلی را به كسانی دهيم كه در زحمتند و به همدردی و تشويق ما نياز دارند.
- با وجود اين، سختیهايی كه در زمان حاضر متحمل می‌شويم، در مقابل جلال و شكوهی كه در آينده خدا نصيبمان خواهد ساخت، هيچ است.
- مشكلات انسانِ خوب زياد است، اما خداوند او را از همهٔ مشكلاتش می‌رهاند.
- اين مشكلات و رنجهای جزئی ما نيز سرانجام به سر خواهد آمد، و باعث خواهد شد كه زندگی جاويد با جلالی عظيم نصيبمان گردد، كه هرگز با آن زحمات قابل مقايسه نيست.
- بنابراين، چه اتفاقی ممكن است سبب شود كه مسيح ديگر ما را محبت نكند؟ زمانی كه ناراحتی و مصيبتی پيش می‌آيد، و يا سختی و جفايی روی می‌دهد، آيا علت آن اينست كه مسيح ديگر ما را دوست ندارد؟ و يا زمانی كه در گرسنگی و تنگدستی هستيم و يا با خطر و مرگ روبرو می‌شويم، آيا اينها نشان دهندهٔ اينست كه خدا ما را ترک گفته است؟
- همانگونه كه مسيح متحمل رنج و زحمت گرديد، شما نيز خود را برای زحمات و رنجها آماده سازيد. زيرا هرگاه بدن انسان متحمل درد و رنج شود، ديگر گناه نمی‌تواند بر آن قدرتی داشته باشد.
- اما حتی اگر شما مورد جور و ستم واقع می‌شويد، خوشا به حال شما، زيرا خداوند به شما اجر خواهد داد. پس نگران نباشيد.
- زيرا خدا به شما اين افتخار را داده است كه نه فقط به او ايمان آوريد، بلكه در راه او متحمل زحمات و مشقات نيز بشويد.
- در مشكلات و مسايل يكديگر شريک باشيد و به اين وسيله «شريعت مسيح» را اجرا كنيد.
- ما او را خوار شمرديم و رد كرديم، اما او درد و غم را تحمل كرد. همهٔ ما از او رو برگردانيديم. او خوار شد و ما هيچ اهميت نداديم.
- اگر نخواهيد صليب خود را برداريد و از من پيروی كنيد، لايق من نمی‌باشيد.
- يقين بدانيد كه هر قدر برای مسيح بيشتر زحمت ببينيم، از او تسلی و دلگرمی بيشتری خواهيم يافت.
- اين دردهای ما بود كه او به جان گرفته بود، اين رنجهای ما بود كه او بر خود حمل می‌كرد؛ اما ما گمان كرديم اين درد و رنج مجازاتی است كه خدا بر او فرستاده است.
- اين رنج و زحمت، جزئی از خدمتی است كه خدا به شما محول كرده است. سرمشق شما مسيح است كه در راه شما زحمت كشيد. پس راه او را ادامه دهيد.
- اكنون من همه چيز را رها كرده‌ام، چون دريافته‌ام كه فقط از اين راه می‌توانم مسيح را واقعاً بشناسم و به آن قدرتی كه او را پس از مرگ زنده كرد، دست يابم؛ من می‌خواهم درک كنم كه رنج كشيدن و مردن با او يعنی چه.
- آنگاه ايوب برخاسته، از شدت غم لباس خود را پاره كرد. سپس موی سر خود را تراشيد و در حضور خدا به خاک افتاده، گفت: «از شكم مادر برهنه به دنيا آمدم و برهنه هم از اين دنيا خواهم رفت. خداوند داد و خداوند گرفت. نام خداوند متبارک باد.»
- اگر بخواهيد جان خود را حفظ كنيد، آن را از دست خواهيد داد؛ ولی اگر جانتان را به خاطر من از دست بدهيد، آن را دوباره به دست خواهيد آورد.
- آری، او شما را در سختی و گرسنگی نگه داشت و بعد به شما «مَنّ» را داد تا بخوريد، غذايی كه شما و پدرانتان قبلاً از آن بی‌اطلاع بوديد. او چنين كرد تا به شما بفهماند كه زندگی فقط به خوراک نيست، بلكه به اطاعت از كلام خداوند.
- سپس، لباس او را درآوردند و شنل ارغوانی رنگی بر دوش او انداختند، و تاجی از خارهای بلند درست كردند و بر سرش گذاشتند، و يک چوب، به نشانهٔ عصای سلطنت، به دست راست او دادند و پيش او تعظيم می‌كردند و با ريشخند می‌گفتند: «درود بر پادشاه يهود!»
- اگر تمام اموال خود را به فقرا ببخشم و به خاطر اعلام پيغام انجيل، زنده‌زنده در ميان شعله‌های آتش سوزانده شوم، اما نسبت به انسانها محبتی نداشته باشم، تمام فداكاريهايم بيهوده خواهد بود.
- اما روحش به دنيای مردگان رفت. در آنجا، در همان حالی كه عذاب می‌كشيد، به بالا نگاه كرد و از دور ابراهيم را ديد كه ايلعازر در كنارش ايستاده است. پس فرياد زد: ای پدرم ابراهيم، بر من رحم كن و ايلعازر را به اينجا بفرست تا فقط انگشتش را در آب فرو ببرد و زبانم را خنک سازد، چون در ميان اين شعله‌ها عذاب می‌كشم!
- خوشا به حال كسی كه خدا تنبيه‌اش می‌كند. پس وقتی او تو را تنبيه می‌نمايد، دلگير نشو.
- اما به ياری خدا و تحت حمايت او تا امروز زنده مانده‌ام تا اين حقايق را برای همه، كوچک و بزرگ، بيان كنم. پيغام من همان است كه پيغمبران خدا و موسی به مردم تعليم می‌دادند، كه مسيح می‌بايست درد و رنج بكشد و اولين كسی باشد كه پس از مرگ زنده شود تا به اين وسيله، به زندگی يهود و غيريهود روشنايی بخشد.
