خداوند چنين پاسخ می‌دهد: «آيا يک مادر جگر گوشهٔ خود را فراموش می‌كند؟ يا بر پسر خود رحم نمی‌كند؟ حتی اگر مادری طفلش را فراموش كند، من شما را فراموش نخواهم كرد! ای اورشليم، من نام تو را بر كف دستم نوشته‌ام و ديوارهايت هميشه در نظر من است.»
با اينكه شما تا به حال مسيح را نديده‌ايد، اما او را دوست داريد. اكنون نيز گرچه او را نمی‌بينيد، اما به او ايمان داريد؛ و اين ايمان چنان شادی عظيمی در قلب شما بوجود آورده كه قابل وصف نيست. همين ايمان نيز سرانجام باعث نجات جانتان خواهد شد.
