هرگاه به فقيری كمک میكنی، مانند رياكاران كه در كنيسه و در بازار از خود تعريف میكنند تا مردم به آنها احترام بگذارند، دربارهٔ كار نيک خود داد سخن سر نده، چون به اين ترتيب، اجری را كه میبايست از خدا بگيری، از مردم گرفتهای.
به همين ترتيب، پس از شام، پيالهای ديگر به ايشان داد و گفت: «اين پياله، نشانهٔ پيمان تازهٔ خداست كه با خون من مهر میشود، خونی كه برای نجات شما ريخته میشود.»