17 اردیبهشت 1395

ای خداوند، رحمت ازلی و محبت عظيم خود را به ياد آر! خطايا و گناهان جوانی‌ام را ببخش! ای خداوند، به رحمت خويش و به خاطر نيكويی خود مرا ياد كن!

مطالب مرتبط

پس از آنكه عيسی اين سخنان را به پايان رساند، در مقابل چشمان ايشان، به سوی آسمان بالا رفت و در ابری ناپديد گشت.

عيسی فرمود: «بگذاريد كودكان نزد من آيند و مانع ايشان نشويد. زيرا فقط كسانی كه مانند اين كودكان باشند، از بركات ملكوت خداوند برخوردار خواهند شد.»

به من کمک کنید تا کلام خدا را منتشر کنم: