هفت هفته پس از مرگ و زنده شدن مسيح، روز «پنتیکاست» فرا رسيد. به اين روز، «عيد پنجاهم» میگفتند، يعنی پنجاه روز بعد از عيد پِسَح. در اين روز يهوديان نوبر غلهٔ خود را به خانهٔ خدا میآوردند. آن روز، وقتی ايمانداران دور هم جمع شده بودند، ناگهان صدايی شبيه صدای وزش باد از آسمان آمد و خانهای را كه در آن جمع بودند، پر كرد. آنكه به خدای قادر مطلق پناه میبرد، زير سايهٔ او در امان خواهد بود. او به خداوند خواهد گفت «تو پناهگاه و خدای من هستی. من بر تو توكل دارم.»آیه بعدی!همراه با تصویر