پس ما به آنچه كه در مقابل چشمان ما قرار دارد يعنی به ناملايمات و مشكلات خود اهميت نمی‌دهيم، بلكه نگاه و توجه ما به خوشیهای آسمانی است كه هنوز نديده‌ايم. اين زحمات بزودی تمام خواهند شد، اما آن خوشیها تا ابد باقی خواهند ماند.
بنابراين، مسيح در وعدهٔ بازگشت خود تأخيری بوجود نياورده است، گرچه گاهی اين گونه به نظر می‌رسد. در واقع، او صبر می‌كند و فرصت بيشتری می‌دهد تا گناهكاران توبه كنند، چون نمی‌خواهد كسی هلاک شود.
