نزد پدر من خدا، مکان بسيار است. من می‌روم تا آن مکان را برای شما آماده كنم. وقتی همه چيز آماده شد، باز خواهم گشت و شما را خواهم برد، تا جايی كه من هستم شما نيز باشيد.
خداوند چنين پاسخ می‌دهد: «آيا يک مادر جگر گوشهٔ خود را فراموش می‌كند؟ يا بر پسر خود رحم نمی‌كند؟ حتی اگر مادری طفلش را فراموش كند، من شما را فراموش نخواهم كرد! ای اورشليم، من نام تو را بر كف دستم نوشته‌ام و ديوارهايت هميشه در نظر من است.»
