بنابراين، قادر است همهٔ آنانی را كه بوسيلهٔ او به حضور خدا می‌آيند، به طور كامل نجات بخشد؛ و چون هميشه زنده است، پيوسته در حضور خدا برای ما وساطت می‌كند و اين حقيقت را يادآور می‌گردد كه تاوان گناهان ما را به بهای خون خود پرداخته است.
خداوند چنين پاسخ می‌دهد: «آيا يک مادر جگر گوشهٔ خود را فراموش می‌كند؟ يا بر پسر خود رحم نمی‌كند؟ حتی اگر مادری طفلش را فراموش كند، من شما را فراموش نخواهم كرد! ای اورشليم، من نام تو را بر كف دستم نوشته‌ام و ديوارهايت هميشه در نظر من است.»
