هنوز سخن پطرس تمام نشده بود كه ابری درخشان بر ايشان سايه افكند و ندايی از آن در رسيد كه: «اينست فرزند عزيز من كه از او كاملاً خشنودم. از او اطاعت كنيد.»
دعا می‌كنم كه چشمان باطن شما روشن شود تا بتوانيد گوشه‌ای از بركاتی را كه خدا برای آيندهٔ ما در نظر گرفته است ببينيد، و به اين حقيقت پی ببريد كه ارثی كه خدا برای مؤمنين تدارک ديده، چقدر پرشكوه و غنی است.
من هديه‌ای نزد شما می‌گذارم و می‌روم. اين هديه، آرامش فكر و دل است. آرامشی كه من به شما می‌دهم، مانند آرامش‌های دنيا بی‌دوام و زودگذر نيست. پس آسوده‌خاطر باشيد! نترسيد!
