1397 اردیبهشت 23,

مزامير ۴۲ بصورت آنلاین بخوانید

ای جان من، چرا محزون و افسرده شده‌ای؟ بر خدا اميد داشته باش! او را دوباره ستايش كن، زيرا او خدا و نجات دهندهٔ توست!

مطالب مرتبط

تو راه حيات را به من نشان خواهی داد. حضور تو مرا از شادی لبريز می‌كند و بودن در كنار تو به من لذتی جاودانی می‌بخشد.

ای خدا، تو خدای من هستی؛ در صبح سحر تو را می‌طلبم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمينی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

به من کمک کنید تا کلام خدا را منتشر کنم: