20 فروردین 1398

خواست و ارادهٔ من، سعادتمندی شماست و نه بدبختی‌تان، و كسی به‌جز من از آن آگاه نيست. من می‌خواهم به شما اميد و آيندهٔ خوبی ببخشم.

مطالب مرتبط

خداوندا، خدايی مثل تو نيست كه گناه را ببخشد. تو گناهان بازماندگان قوم خود را می‌آمرزی و تا ابد خشمگين نمی‌مانی، چون دوست داری رحم كنی.

هر كه احكام مرا می‌شنود و آنها را بجا می‌آورد، شخصی داناست؛ او مانند آن مرد عاقلی است كه خانه‌اش را بر صخره‌ای محكم بنا كرد.

به من کمک کنید تا کلام خدا را منتشر کنم: