- Μακάριοι
όσοι ζούνε άψογα
κι είν’ η ζωή τους σύμφωνη
με του Κυρίου το νόμο! - Μακάριοι
όσοι τις νουθεσίες του ακολουθούν
και μ’ όλη την καρδιά τους τον γυρεύουν! - Με τίμια θα σε δοξολογώ καρδιά,
τις δίκαιές σου μελετώντας αποφάσεις. - Πώς θα κρατήσει τη ζωή του ο νέος καθαρή;
Ζώντας με το δικό σου λόγο, Κύριε. - Μ’ όλη μου την καρδιά σε γύρεψα·
μακριά απ’ τις εντολές σου να πλανιέμαι μη μ’ αφήνεις. - Μες στην καρδιά μου διατηρώ τα λόγια σου
για να μην αμαρτήσω απέναντί σου. - Χαίρομαι να τηρώ τις εντολές σου,
σαν να ’τανε δικοί μου όλοι οι θησαυροί. - Διάλεξα να σου μείνω πιστός,
τις αποφάσεις σου έβαλα οδηγό μου. - Κάνε η καρδιά μου στις βουλές σου να στραφεί
κι όχι στην πλεονεξία. - Λεύτερος από κάθε καταναγκασμό θα ζήσω,
γιατί τις εντολές σου αποζητώ. - Βιάστηκα και δεν καθυστέρησα
τις εντολές σου να φυλάξω. - Ποτέ μου δε θα λησμονήσω
τις εντολές σου,
γιατί μ’ αυτές μου δίνεις τη ζωή. - Λυχνάρι μπρος στα βήματά μου είν’ ο λόγος σου,
και φως στα μονοπάτια της ζωής μου. - Αιώνια μου κληρονομιά οι βουλές σου,
γιατ’ είναι της καρδιάς μου αγαλλίαση. - Εσύ ’σαι η καταφυγή κι η προστασία μου,
στο λόγο σου ελπίζω. - Φωτίζει η αποκάλυψη των λόγων σου,
σύνεση δίνει στους απλούς. - Τα βήματά μου στέριωσε
με το λόγο σου,
ώστε να μη μ’ εξουσιάζει
ανομία καμιά. - Ουσία του λόγου σου, η αξιοπιστία,
κι είναι αιώνιες όλες οι δίκαιες
αποφάσεις σου. - Πολλήν ειρήνη έχουν
όσοι το νόμο σου αγαπούν·
και πρόσκομμα δεν συναντούν μπροστά τους.
Σχετικά θέματα
Νόμος
Να μείνουν στην καρδιά...
Καρδιά
Πρόσεχε ακόμα πιο πολύ...
Λόγος του Θεού
Ο λόγος του Θεού...
Δικαιοσύνη
Όποιος τη δικαιοσύνη ακολουθεί...
Ζωή
Από κάθε λογής κακό...
Αναζήτηση
Αν με ζητήσετε θα...
Βίβλος στίχος της ημέρας
Γιατί δεν έχουμε να παλέψουμε με ανθρώπους αλλά με αρχές και εξουσίες, δηλαδή με τους κυρίαρχους του σκοτεινού τούτου κόσμου, τα πονηρά πνεύματα που βρίσκονται ανάμεσα στη γη και στον ουρανό.Λαμβάνετε ένα στίχο της Γραφής κάθε μέρα:
Καθημερινή ειδοποίησηΗλεκτρονικη διευθυνσηFacebookAndroid-appΣτον ιστότοπό σαςΤυχαία Βίβλος στίχος
Αλλά λέει κι ο Κύριος:«Μπορεί τάχα η μάνα το βρέφος της να λησμονήσει,
και να μη δείξει την αγάπη της στο σπλάχνο της που γέννησε;
Μα κι αν ακόμη εκείνες λησμονήσουν,
δε θα σε λησμονήσω εγώ.
Να, κοίτα, εγώ μες στις παλάμες των χεριών μου σε ζωγράφισα·
τα τείχη σου δεν τα αφήνω απ’ τα μάτια μου.»Επόμενο στίχο!