زيرا من به داد فقرا می‌رسيدم و يتيمانی را كه يار و ياور نداشتند كمک می‌كردم. كسانی را كه دم مرگ بودند ياری می‌دادم و ايشان برايم دعای خير می‌كردند و كاری می‌كردم كه دل بيوه‌زنان شاد شود.
شايد كسی پيش خود فكر كند اين مردم چقدر پست هستند كه دست به چنين كارهايی می‌زنند. اما كسی كه چنين فكر می‌كند، خودش نيز بهتر از آنها نيست. هرگاه كسی بگويد كه اين اشخاص بدكار بايد مجازات شوند، در حقيقت خودش را محكوم می‌كند، چون او نيز همان گناهان را مرتكب می‌شود.
