بنابراين، مسيح در وعدهٔ بازگشت خود تأخيری بوجود نياورده است، گرچه گاهی اين گونه به نظر میرسد. در واقع، او صبر میكند و فرصت بيشتری میدهد تا گناهكاران توبه كنند، چون نمیخواهد كسی هلاک شود.
اما برای دسترسی به اين بركات، علاوه بر ايمان، به خصلتهای ديگری نيز نياز داريد؛ بلی، بايد سخت بكوشيد كه نيک باشيد، خدا را بهتر بشناسيد و به ارادهٔ او پی ببريد. همچنين بايد حاضر باشيد تا خواستههای خود را كنار گذاشته، با صبر و دينداری خدا را با شادی خدمت نماييد. به اين ترتيب، راه را برای قدم بعدی هموار میكنيد، يعنی آماده میشويد تا انسانها را دوست بداريد. اين محبت رشد كرده، تبديل به محبتی عميق نسبت به انسانها خواهد گشت.
اين را بدانيد كه هيچيک از پيشگويیهای كتاب آسمانی، از فكر خود انبیا تراوش نكرده، بلكه روحالقدس در وجود اين مردان خدا قرار میگرفت و حقيقت را به ايشان عطا میكرد تا بازگو نمايند.
با همين قدرت عظيم بود كه تمام بركات غنی و عالی را كه وعده داده بود، به ما بخشيد. يكی از اين وعدهها اين بود كه ما را از شهوت و فساد محيط اطرافمان رهايی دهد و از طبيعت و صفات الهی خود بهرهای به ما عطا فرمايد.
بنابراين، ای برادران عزيز، بكوشيد تا ثابت كنيد كه حقيقتاً جزو برگزيدگان و دعوتشدگان خدا هستيد؛ زيرا اگر چنين كنيد، هرگز لغزش نخواهيد خورد و از خدا دور نخواهيد شد؛ و خدا نيز دروازههای آسمان را به روی شما خواهد گشود تا وارد ملكوت جاودانی خداوند و نجاتدهندهٔمان عيسی مسيح گرديد.
او همچنين با قدرت عظيمش، هر چه كه برای يک زندگی خداپسندانه نياز داريم، عطا میكند و حتی ما را در جلال و نيكويی خود سهيم میسازد؛ اما برای اين منظور، لازم است كه او را بهتر و عمیقتر بشناسيم.