سپس به همه فرمود: «هر كه می‌خواهد مرا پيروی كند، بايد از خواسته‌ها و آسايش خود چشم بپوشد و هر روز، زحمات و سختیها را همچون صليب بر دوش بكشد و به دنبال من بيايد.»
خداوند چنين پاسخ می‌دهد: «آيا يک مادر جگر گوشهٔ خود را فراموش می‌كند؟ يا بر پسر خود رحم نمی‌كند؟ حتی اگر مادری طفلش را فراموش كند، من شما را فراموش نخواهم كرد! ای اورشليم، من نام تو را بر كف دستم نوشته‌ام و ديوارهايت هميشه در نظر من است.»
