سپس، لباس او را درآوردند و شنل ارغوانی رنگی بر دوش او انداختند، و تاجی از خارهای بلند درست كردند و بر سرش گذاشتند، و يک چوب، به نشانهٔ عصای سلطنت، به دست راست او دادند و پيش او تعظيم می‌كردند و با ريشخند می‌گفتند: «درود بر پادشاه يهود!»
ببينيد خدای پدر چقدر ما را دوست می‌دارد كه ما را «فرزندان» خود خوانده است، و همينطور نيز هستيم. اما مردم دنيا اين مطلب را درک نمی‌كنند، زيرا خدا را آن طور كه هست نمی‌شناسند.
با اينكه شما تا به حال مسيح را نديده‌ايد، اما او را دوست داريد. اكنون نيز گرچه او را نمی‌بينيد، اما به او ايمان داريد؛ و اين ايمان چنان شادی عظيمی در قلب شما بوجود آورده كه قابل وصف نيست. همين ايمان نيز سرانجام باعث نجات جانتان خواهد شد.
