هفت هفته پس از مرگ و زنده شدن مسيح، روز «پنتیکاست» فرا رسيد. به اين روز، «عيد پنجاهم» می‌گفتند، يعنی پنجاه روز بعد از عيد پِسَح. در اين روز يهوديان نوبر غلهٔ خود را به خانهٔ خدا می‌آوردند. آن روز، وقتی ايمانداران دور هم جمع شده بودند، ناگهان صدايی شبيه صدای وزش باد از آسمان آمد و خانه‌ای را كه در آن جمع بودند، پر كرد. خوشا به حال كسی كه بر خداوند توكل دارد و تمام اميد و اعتمادش بر اوست! او مانند درختی خواهد بود كه در كنار رودخانه است و ريشه‌هايش از هر طرف به آب می‌رسد درختی كه نه از گرما می‌ترسد و نه از خشكسالی! برگش شاداب می‌ماند و از ميوه آوردن باز نمی‌ايستد!آیه بعدی!همراه با تصویر 
