هفت هفته پس از مرگ و زنده شدن مسيح، روز «پنتیکاست» فرا رسيد. به اين روز، «عيد پنجاهم» می‌گفتند، يعنی پنجاه روز بعد از عيد پِسَح. در اين روز يهوديان نوبر غلهٔ خود را به خانهٔ خدا می‌آوردند. آن روز، وقتی ايمانداران دور هم جمع شده بودند، ناگهان صدايی شبيه صدای وزش باد از آسمان آمد و خانه‌ای را كه در آن جمع بودند، پر كرد. بنابراين، با اطمينان كامل و با جرأت تمام، می‌توانيم بگوييم: «خداوند گره‌گشا و ياور من است. پس، از انسان خاكی ترسی ندارم؛ او چه می‌تواند به من بكند؟»آیه بعدی!همراه با تصویر 
