Maar zou een vrouw haar zuigeling vergeten,
zich niet ontfermen over het kind dat zij droeg?
Zelfs al zou zij het vergeten,
Ik vergeet jou nooit.
Ik heb je in mijn handpalmen gegrift,
je muren staan Mij steeds voor ogen.
zich niet ontfermen over het kind dat zij droeg?
Zelfs al zou zij het vergeten,
Ik vergeet jou nooit.
Ik heb je in mijn handpalmen gegrift,
je muren staan Mij steeds voor ogen.
Maar de Heer zegt: ‘Jeruzalem, ik heb je naam in mijn hart bewaard. Ik zal altijd aan je denken. Een moeder zorgt toch ook goed voor het kind dat ze in haar buik gedragen heeft? Ze vergeet haar kind nooit. En zelfs al zou een moeder haar kind vergeten, ik zal jou nooit vergeten!’
Kan een vrouw haar zuigeling vergeten,
zich niet ontfermen over het kind van haar schoot?
Zelfs al zouden die het vergeten,
Ík zal u niet vergeten.
Zie, Ik heb u in beide handpalmen gegraveerd,
uw muren zijn steeds vóór Mij.
zich niet ontfermen over het kind van haar schoot?
Zelfs al zouden die het vergeten,
Ík zal u niet vergeten.
Zie, Ik heb u in beide handpalmen gegraveerd,
uw muren zijn steeds vóór Mij.
Kan ook een vrouw haar zuigeling vergeten, dat zij zich niet ontfermen zou over het kind van haar schoot? Al zouden zij die vergeten, toch vergeet Ik u niet. Zie, Ik heb u in mijn handpalmen gegrift, uw muren zijn bestendig vóór Mij.
Maar kan een vrouw haar baby vergeten?
Zou ze niet meer voor haar eigen kind zorgen?
Maar zelfs als zíj haar kind zou kunnen vergeten,
Ík zal jou nooit vergeten, Jeruzalem!
Kijk, Ik heb je naam in mijn handen geschreven.
Ik let aldoor op je veiligheid.
Zou ze niet meer voor haar eigen kind zorgen?
Maar zelfs als zíj haar kind zou kunnen vergeten,
Ík zal jou nooit vergeten, Jeruzalem!
Kijk, Ik heb je naam in mijn handen geschreven.
Ik let aldoor op je veiligheid.
