- همچنانكه يک كودک عزيز از رفتار پدرش تقليد می‌كند، شما نيز در هر امری از خدا سرمشق بگيريد.
- نسبت به ديگران، پر از محبت باشيد. در اين زمينه مسيح الگوی شما باشد، كه آنقدر ما را دوست داشت كه خود را مانند برهٔ قربانی، به خدا تقديم كرد تا گناهانمان را پاک سازد. خدا نيز از اين قربانی خشنود شد، زيرا محبت مسيح نسبت به ما، در نظر خدا همچون عطر خوشبو بود.
- هشيار باشيد كه گناهانی نظير طمع، بی‌عفتی و شهوترانی در ميان شما وجود نداشته باشد. چنين گناهان در بين قوم خدا جای ندارد.
- درست است كه زمانی قلب شما نيز سياه و پر از ظلمت بود؛ اما حالا پر از نور خداوند است. پس رفتارتان بايد اين تغيير را نشان دهد.
- اگر چنين نوری در وجود شماست، بايد اعمالتان نيک، درست و راست باشد.
- در كارهای پوچ شرارت و تاريكی شركت نكنيد، بلكه بگذاريد نور شما بر آنها بتابد تا زشتی آنها بر همگان آشكار شود. زيرا كارهای زشتی كه خدانشناسان در تاريكی انجام می‌دهند، حتی ذكرشان هم شرم‌آور است.
- پس مراقب اعمال و رفتارتان باشيد، زيرا در روزهای دشواری زندگی می‌كنيم. به همين جهت، جهالت و نادانی را از خود دور كرده، عاقل و خردانديش باشيد، و از هر فرصتی سود بجوييد تا اعمال نيک بجا آوريد.
- ای زنان، همچنانكه از مسيح اطاعت می‌كنيد، از شوهرتان نيز اطاعت نماييد. زيرا شوهر سرپرست زن است، همانطور كه مسيح سرپرست كليساست. به همين علت بود كه او جانش را فدا كرد و نجات دهندهٔ كليسا گرديد.
- و اما شما ای شوهران، همسران خود را همانطور دوست بداريد كه مسيح كليسای خود را دوست داشت. او حاضر شد جانش را فدای كليسا كند، تا آن را مقدس و پاک سازد و با غسل تعميد و كلام خدا آن را شستشو دهد.
- شوهر نيز بايد به همين شكل با زنش رفتار كند و او را همچون قسمتی از وجود خود دوست بدارد. زن و شوهر در واقع يكی هستند. پس وقتی شوهری همسرش را محبت می‌كند، در اصل به خويشتن لطف و محبت كرده است.
- در مورد يكی بودن زن و شوهر، كتاب آسمانی می‌فرمايد: «مرد پس از ازدواج، بايد از پدر و مادر خود جدا شود تا بتواند به طور كامل به همسر خويش بپيوندد، و آن دو از آن پس، يكی خواهند بود.»
- بنابراين تكرار می‌كنم: شوهر بايد همسر خود را مانند وجود خود دوست بدارد، و زن نيز بايد با اطاعت از شوهر خود، او را احترام نمايد.
