از اين امر پی میبريم كه فرصتی برای استراحت و آرامش كامل، در محلی انتظار قوم خدا يعنی ما را میكشد؛ و مسيح قبلاً وارد اين محل شده است. او اكنون در آنجاست و استراحت میكند، همانگونه كه خدا بعد از آفرينش استراحت نمود.
پس بياييد تا ما نيز نهايت تلاش و كوشش خود را بكنيم تا وارد آن محل و مكان آرامش خدا گرديم، و مواظب باشيم مبادا مانند بنیاسرائيل، در اثر نافرمانی از ورود به آنجا محروم شويم.
كلام خدا زنده و بانفوذ است و برّندهتر از هر شمشير تيزی است كه مفصل را از استخوان جدا میكند، زيرا افكار پنهانی و نيتهای مخفی دل ما را میشكافد تا ما را آنچنانكه هستيم، به خودمان نشان دهد.