- ΗΣΑΪΑΣ 1
- ΗΣΑΪΑΣ 2
- ΗΣΑΪΑΣ 3
- ΗΣΑΪΑΣ 4
- ΗΣΑΪΑΣ 5
- ΗΣΑΪΑΣ 6
- ΗΣΑΪΑΣ 7
- ΗΣΑΪΑΣ 8
- ΗΣΑΪΑΣ 9
- ΗΣΑΪΑΣ 10
- ΗΣΑΪΑΣ 11
- ΗΣΑΪΑΣ 12
- ΗΣΑΪΑΣ 13
- ΗΣΑΪΑΣ 14
- ΗΣΑΪΑΣ 15
- ΗΣΑΪΑΣ 16
- ΗΣΑΪΑΣ 17
- ΗΣΑΪΑΣ 18
- ΗΣΑΪΑΣ 19
- ΗΣΑΪΑΣ 20
- ΗΣΑΪΑΣ 21
- ΗΣΑΪΑΣ 22
- ΗΣΑΪΑΣ 23
- ΗΣΑΪΑΣ 24
- ΗΣΑΪΑΣ 25
- ΗΣΑΪΑΣ 26
- ΗΣΑΪΑΣ 27
- ΗΣΑΪΑΣ 28
- ΗΣΑΪΑΣ 29
- ΗΣΑΪΑΣ 30
- ΗΣΑΪΑΣ 31
- ΗΣΑΪΑΣ 32
- ΗΣΑΪΑΣ 33
- ΗΣΑΪΑΣ 34
- ΗΣΑΪΑΣ 35
- ΗΣΑΪΑΣ 36
- ΗΣΑΪΑΣ 37
- ΗΣΑΪΑΣ 38
- ΗΣΑΪΑΣ 39
- ΗΣΑΪΑΣ 40
- ΗΣΑΪΑΣ 41
- ΗΣΑΪΑΣ 42
- ΗΣΑΪΑΣ 43
- ΗΣΑΪΑΣ 44
- ΗΣΑΪΑΣ 45
- ΗΣΑΪΑΣ 46
- ΗΣΑΪΑΣ 47
- ΗΣΑΪΑΣ 48
- ΗΣΑΪΑΣ 49
- ΗΣΑΪΑΣ 50
- ΗΣΑΪΑΣ 51
- ΗΣΑΪΑΣ 52
- ΗΣΑΪΑΣ 53
- ΗΣΑΪΑΣ 54
- ΗΣΑΪΑΣ 55
- ΗΣΑΪΑΣ 56
- ΗΣΑΪΑΣ 57
- ΗΣΑΪΑΣ 58
- ΗΣΑΪΑΣ 59
- ΗΣΑΪΑΣ 60
- ΗΣΑΪΑΣ 61
- ΗΣΑΪΑΣ 62
- ΗΣΑΪΑΣ 63
- ΗΣΑΪΑΣ 64
- ΗΣΑΪΑΣ 65
- ΗΣΑΪΑΣ 66
- Μα εκείνοι που στον Κύριο ελπίζουν, ανανεώνουν τις δυνάμεις τους· φτερά αποκτούνε σαν του αϊτού, τρέχουν χωρίς να εξασθενούν, βαδίζουνε δίχως και ν’ αποσταίνουν.
- Εγώ είμαι μαζί σου, μη φοβάσαι. Εγώ είμαι ο Θεός σου, μην τρομάζεις. Θα σ’ ενισχύσω, θα σε βοηθήσω, θα σε στηρίξω με το δίκαιο χέρι μου, το δυνατό.
- Όταν περνάς απ’ τα νερά, εγώ θα ’μαι μαζί σου· κι όταν περνάς ποτάμια, δε θα καταποντίζεσαι. Όταν μέσ’ από τη φωτιά βαδίζεις, δε θα καίγεσαι· οι φλόγες της δε θα σε αποτεφρώσουν.
- Εσύ είσαι ο Θεός μου, Κύριε,
εσένα υμνώ, δοξάζω τ’ όνομά σου,
γιατί έκανες έργα θαυμαστά.
Οι προαιώνιες βουλές σου
εκπληρώθηκαν όλες πιστά. - Γιατί εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σου, που απ’ το δεξί σου χέρι σε κρατώ, και που σου λέω: Μη φοβάσαι, έρχομαι να σε βοηθήσω εγώ.
- Στους κουρασμένους δίνει δύναμη,
στεριώνει τους αδύνατους. - Αλλά λέει κι ο Κύριος:
«Μπορεί τάχα η μάνα το βρέφος της να λησμονήσει,
και να μη δείξει την αγάπη της στο σπλάχνο της που γέννησε;
Μα κι αν ακόμη εκείνες λησμονήσουν,
δε θα σε λησμονήσω εγώ.
Να, κοίτα, εγώ μες στις παλάμες των χεριών μου σε ζωγράφισα·
τα τείχη σου δεν τα αφήνω απ’ τα μάτια μου.» - Ο Κύριος λέει: «Σήκω, Ιερουσαλήμ, ορθώσου και γίνε φως!
Γιατί έρχεται το φως σου, απάνω σου η δόξα μου φεγγοβολεί.» - Είσαι πολύτιμος στα μάτια μου,
έχεις για μένα αξία και σ’ αγαπώ·
γι’ αυτό θα δώσω ανθρώπους για να σ’ αποκτήσω,
λαούς ολόκληρους για να σου σώσω τη ζωή. - Μα ήταν αιτία οι αμαρτίες μας που αυτός πληγώθηκε, οι ανομίες μας που αυτός εξουθενώθηκε. Για χάρη της δικής μας σωτηρίας εκείνος τιμωρήθηκε και στις πληγές του βρήκαμε εμείς τη γιατρειά.
Σχετικά θέματα
Δικαιοσύνη
Όποιος τη δικαιοσύνη ακολουθεί...
Θεός
Ο Κύριος ο Θεός...
Αξιοπιστία
Ο Κύριος όμως κρατάει...
Σωτηρία
Από κανέναν άλλο δεν...
Ιησούς
Ο Ιησούς τους κοίταξε...
Ενθάρρυνση
Ο Κύριος ο ίδιος...