- ای تيموتائوس، تو مرد خدايی! از اين اعمال زشت بگريز، و راستی و تقوا را پيشهٔ خود ساز؛ به خدا اعتماد كن؛ انسانها را محبت نما؛ صبور و مهربان باش.
- ما چيزی با خود به اين دنيا نياوردهايم و چيزی نيز نخواهيم برد. پس اگر خوراک و پوشاک كافی داريم، بايد راضی باشيم، حتی اگر ثروتی هم نداشته باشيم.
- زيرا آنانی كه به دنبال ثروتاندوزی میدوند، دير يا زود دست به كارهای نادرست میزنند؛ اين كارها به خود ايشان صدمه زده، فكرشان را فاسد میكند و سرانجام ايشان را راهی جهنم خواهد ساخت.
- اما اگر كسی به احتياجات خويشان و بخصوص اعضای خانوادهٔ خود بیتوجه باشد، اجازه ندارد خود را مسيحی بخواند؛ چنين شخص از يک كافر هم پستتر است.
- برای خدا خوب بجنگ. زندگی جاويد را كه خدا به تو عطا كرده است، محكم نگاه دار؛ تو خود نيز در حضور شاهدان بسيار، بروشنی وفاداری خود را به خدا اعتراف كردی.
- عشق به ثروت، نخستين قدم به سوی ساير گناهان است. بعضی حتی برای پول، از خدا روگردان شده و خود را گرفتار انواع دردها كردهاند.
- كه خدا واحد است، و ميان خدا و مردم، انسانی وجود دارد به نام عيسی مسيح كه جان خود را فدای تمام بشريت كرد تا با اين كار، خدا و انسان را با يكديگر آشتی دهد.
- اما ثروتمند واقعی كسی است كه در زندگی خداپسندانهٔ خود، به آنچه دارد قانع و خرسند است.
- به كسانی كه در اين دنيا ثروتی دارند بگو كه مغرور نشوند و به آن اميد نبندند چون دير يا زود از بين خواهد رفت، بلكه به خدا اميد ببندند كه هر چه لازم داريم سخاوتمندانه به ما عطا میكند تا از آنها لذت ببريم.
- اجازه نده كسی تو را به دلیل جوانیات حقير بشمارد، بلكه بكوش تا سخن گفتن و شيوهٔ زندگیات، و همچنين محبت و ايمان و پاكیات، برای ايمانداران نمونه باشد.