- خوشا به حال كسی كه گناهانش آمرزيده شده و خطاهايش بخشيده شده است!
- گناهم وقتی آن را اعتراف نمی‌كنم، وجود مرا مثل خوره می‌خورد و تمام شب غصه و گريه امانم نمی‌دهد!
- اما وقتی در حضور تو به گناه خود اعتراف می‌كنم و جرمم را نمی‌پوشانم و به خود می‌گويم: «بايد گناه خود را نزد خداوند اقرار كنم»، تو نيز گناه مرا می‌آمرزی.
- تو پناهگاه من هستی و مرا از بلا حفظ خواهی كرد. دل مرا با سرودهای پيروزی و رهايی شاد خواهی ساخت!
- خداوند می‌فرمايد: «تو را هدايت خواهم نمود و راهی را كه بايد بروی به تو تعليم خواهم داد؛ تو را نصيحت خواهم كرد و چشم از تو برنخواهم داشت!»
