مزامير ۳۲:‏۳

گناهم وقتی آن را اعتراف نمی‌كنم، وجود مرا مثل خوره می‌خورد و تمام شب غصه و گريه امانم نمی‌دهد!

مطالب مرتبط

سپس عيسی با صدايی بلند گفت: «ای پدر، روح خود را به دستهای تو می‌سپارم.» اين را گفت و جان سپرد.

بنابراين، با اطمينان كامل و با جرأت تمام، می‌توانيم بگوييم: «خداوند گره‌گشا و ياور من است. پس، از انسان خاكی ترسی ندارم؛ او چه می‌تواند به من بكند؟»

به من کمک کنید تا کلام خدا را منتشر کنم: