- سپس نان را برداشت و خدا را شكر نمود و آن را پاره كرد و به ايشان داد و گفت: «اين بدن من است كه در راه شما فدا می‌شود. اين را به ياد من بجا آريد.»
- به همين دليل، هر كه بدنم را بخورد و خونم را بنوشد، در من خواهد ماند و من در او.
- اگر تمام اموال خود را به فقرا ببخشم و به خاطر اعلام پيغام انجيل، زنده‌زنده در ميان شعله‌های آتش سوزانده شوم، اما نسبت به انسانها محبتی نداشته باشم، تمام فداكاريهايم بيهوده خواهد بود.
- تمام وجودتان از آن مسيح باشد؛ به دنبال هوسهای جسم نرويد.
- شوهر نيز بايد به همين شكل با زنش رفتار كند و او را همچون قسمتی از وجود خود دوست بدارد. زن و شوهر در واقع يكی هستند. پس وقتی شوهری همسرش را محبت می‌كند، در اصل به خويشتن لطف و محبت كرده است.
- او بر روی صليب، بار گناهان ما را بر دوش گرفت تا ما بتوانيم از چنگ گناه رهايی يافته، زندگی پاكی داشته باشيم. زخمهای او نيز دوای دردهای ما گرديد.
- ای زنان، همچنانكه از مسيح اطاعت می‌كنيد، از شوهرتان نيز اطاعت نماييد. زيرا شوهر سرپرست زن است، همانطور كه مسيح سرپرست كليساست. به همين علت بود كه او جانش را فدا كرد و نجات دهندهٔ كليسا گرديد.
- آن نان زنده كه از آسمان نازل شد، منم. هر كه از اين نان بخورد، تا ابد زنده می‌ماند. اين نان در واقع همان بدن من است كه فدا می‌كنم تا مردم نجات يابند.
- در مورد يكی بودن زن و شوهر، كتاب آسمانی می‌فرمايد: «مرد پس از ازدواج، بايد از پدر و مادر خود جدا شود تا بتواند به طور كامل به همسر خويش بپيوندد، و آن دو از آن پس، يكی خواهند بود.»
- عيسی به ايشان فرمود: «شما نيز اين مسايل را درک نمی‌كنيد؟ مگر نمی‌دانيد كه آنچه می‌خوريد، به روحتان لطمه‌ای نمی‌زند و آن را نجس نمی‌سازد؟ زيرا خوراک با قلب و روح شما كاری ندارد، بلكه از معدهٔ شما عبور می‌كند و بيرون می‌رود.» (با اين گفته، عيسی نشان داد كه هر نوع خوراک، پاک و حلال است.)
- زيرا اراده و خواست خدا اينست كه پاک باشيد و از هر نوع فساد جنسی خود را دور نگاه داريد. هر يک از شما بايد بتواند بر بدن خود مسلط باشد و آن را مقدس و قابل احترام نگاه دارد. نگذاريد بدنتان مانند خدانشناسان، اسير شهوات باشد.
- هنگامی كه از اميال و خواسته‌های نادرست خود پيروی می‌كنيد، اين گناهان وارد زندگی شما می‌شوند: زنا و انحرافات جنسی و بی‌عفتی؛ بت‌پرستی و جادوگری و احضار ارواح؛ دشمنی و دو به هم زنی؛ كينه‌توزی و خشم؛ خودخواهی و نفع‌طلبی، شكايت و انتقاد و بهانه‌جويی؛ در اشتباه دانستن ديگران و بر حق شمردن خود و اعضای گروه خود؛ حسادت و آدمکشی؛ مستی و عياشی و چيزهايی از اين قبيل. همانطور كه قبلاً هم اشاره كردم، باز تكرار می‌كنم هر كه اينچنين زندگی كند، هرگز در ملكوت خدا جايی نخواهد داشت.
- ولی قطعاً خواست خدا چنين نيست. چون خدا از همان ابتدا، مرد و زن را برای پيوند هميشگی آفريد. به همين دليل، مرد بايد از پدر و مادر خود جدا شود، و به همسرش بپيوندد، به طوری كه از آن پس دو تن نباشند بلكه يک تن باشند. و هیچکس حق ندارد اين اتحاد را بر هم زند و ايشان را از يكديگر جدا سازد. چون خدا آن دو را با هم يكی ساخته است.
- آنانی كه عنان زندگی خود را به دست طبيعت كهنه‌شان می‌دهند، چيزی جز ارضای شهوات خود نمی‌جويند. اما آنانی كه تابع روح خدا هستند، اعمالی را بجا می‌آورند كه خدا را خشنود می‌سازد.
- وقتی شام می‌خوردند، عيسی يک تكه نان برداشت و شكر نمود؛ سپس آن را تكه‌تكه كرد و به شاگردان داد و فرمود: «بگيريد بخوريد، اين بدن من است.»
- به همين دليل است كه می‌گويم از زنا فرار كنيد. هيچ گناهی تا به اين اندازه، بر بدن اثر شوم نمی‌گذارد. وقتی مرتكب اين گناه می‌شويد، به بدن خود صدمه می‌زنيد.
