- Będę cię wysławiał w szczerości serca,
gdy nauczę się twoich sprawiedliwych praw. - Wtedy Hiob wstał, rozdarł swój płaszcz, ogolił swoją głowę, potem upadł na ziemię i oddał pokłon; I powiedział: Nagi wyszedłem z łona swojej matki i nagi tam powrócę. PAN dał, PAN też wziął, niech imię PANA będzie błogosławione.
- Ciebie, Boże moich ojców, wysławiam
i chwalę za to, że dałeś mi mądrość i moc,
że oznajmiłeś mi teraz to, o co cię prosiliśmy.
Oznajmiłeś nam bowiem sen króla. - Z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Tak być nie powinno, moi bracia.
- I wrócili pasterze, wielbiąc i chwaląc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, tak jak im zostało powiedziane.
Czyż ci nie nakazałem? Wzmocnij się i bądź mężny. Nie lękaj się i nie przerażaj, gdyż PAN, twój Bóg, jest z tobą, dokądkolwiek pójdziesz. 
