- Błogosławiony człowiek, który ufa PANU,
a którego nadzieją jest PAN.
Będzie bowiem jak drzewo zasadzone nad wodami,
które swoje korzenie zapuszcza nad strumieniem
i nie zauważa, gdy upał przychodzi,
ale jego liść pozostaje zielony.
W roku suszy nie troszczy się
i nie przestaje przynosić owocu. - Gdyż ja znam myśli, które mam o was, mówi PAN: myśli o pokoju, a nie o utrapieniu, aby zapewnić wam koniec, jakiego oczekujecie.
- Wtedy będziecie mnie wzywać, pójdziecie i będziecie modlić się do mnie, a ja was wysłucham.
- Wołaj do mnie, a odpowiem ci i oznajmię ci rzeczy wielkie i ukryte, których nie znasz.
- Będziecie mnie szukać i znajdziecie mnie, gdy będziecie szukać całym swym sercem.
- Oto jestem PANEM, Bogiem wszelkiego ciała. Czy jakakolwiek rzecz jest dla mnie zbyt trudna?
- Ach, Panie BOŻE! Oto uczyniłeś niebo i ziemię swoją wielką mocą i wyciągniętym ramieniem i nie ma dla ciebie rzeczy zbyt trudnej.
- Uzdrów mnie, PANIE, a będę uzdrowiony;
zbaw mnie, a będę zbawiony.
Ty bowiem jesteś moją chwałą. - Najzdradliwsze ponad wszystko jest serce
i najbardziej przewrotne. Któż zdoła je poznać?
Ja, PAN, badam serca i doświadczam nerki,
aby oddać każdemu według jego dróg
i według owocu jego uczynków. - Czy może się kto schować w ukryciu, abym go nie widział? – mówi PAN. Czy nie wypełniam nieba i ziemi? – mówi PAN.
Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, ale cieszcie się raczej, że wasze imiona są zapisane w niebie. Tak więc, moi umiłowani bracia, niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia i nieskory do gniewu.Nastepny cytat!Z ze zdjeciem 
