| Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc. | Śmierć i życie są w mocy języka, lecz kto nim zyskuje przyjaciół, korzysta z jego owocu. |
| Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobre rzeczy, a zły człowiek ze złego skarbca swego serca wydobywa złe rzeczy. Z obfitości serca bowiem mówią jego usta. | Człowiek dobry z dobrego skarbca serca wydobywa dobro, a zły ze złego wydobywa zło; albowiem z obfitości serca mówią usta jego. |
| Żadne plugawe słowo niech nie wychodzi z waszych ust, lecz tylko dobre, dla zbudowania, aby przynosiło łaskę słuchającym. | Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają. |
| Kto strzeże swych ust, strzeże swojej duszy; kto szeroko otwiera swe wargi, będzie zniszczony. | Kto strzeże swoich ust, zachowuje życie, kto zaś nie powściąga swoich warg, gotuje sobie zgubę. |
| Nie oddawajcie złem za zło ani obelgą za obelgę. Przeciwnie, błogosławcie, gdyż wiecie, że do tego zostaliście powołani, abyście odziedziczyli błogosławieństwo. | Nie oddawajcie złem za zło ani obelgą za obelgę, lecz przeciwnie, błogosławcie, gdyż na to powołani zostaliście, abyście odziedziczyli błogosławieństwo. |
| Zdrowy język jest drzewem życia, a jego przewrotność jest zniszczeniem dla ducha. | Łagodny język jest drzewem życia, lecz jego przewrotność powoduje zmartwienie serca. |
| Ale mówię wam, że z każdego bezużytecznego słowa, które wypowiedzą ludzie, zdadzą sprawę w dzień sądu. | A powiadam wam, że z każdego nieużytecznego słowa, które ludzie wyrzekną, zdadzą sprawę w dzień sądu. |
| Nawet głupi, gdy milczy, uchodzi za mądrego, a kto zamyka swoje wargi – za rozumnego. | Nawet głupiec, gdy milczy, uchodzi za mądrego, za roztropnego, gdy zamyka usta. |
| Wielomówność nie bywa bez grzechu, a kto powściąga swoje wargi, jest roztropny. | Gdzie dużo słów, tam nie brak występku; lecz kto opanowuje swój język, jest roztropny. |
| Tak więc, moi umiłowani bracia, niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia i nieskory do gniewu. | Wiedzcie to, umiłowani bracia moi. A niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu. |
| Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć. | Otwórz swoje usta w obronie niemego i w sprawie wszystkich opuszczonych! |
| Człowiek cieszy się z odpowiedzi swoich ust, a słowo powiedziane we właściwym czasie jakże jest dobre! | Raduje to człowieka, gdy umie dać odpowiedź; jakże dobre jest słowo we właściwym czasie! |
| Łagodna odpowiedź uśmierza zapalczywość, a przykre słowa wzniecają gniew. | Łagodna odpowiedź uśmierza gniew, lecz przykre słowo wywołuje złość. |
| Moje dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale uczynkiem i prawdą. | Dzieci, miłujmy nie słowem ani językiem, lecz czynem i prawdą. |
| Wszyscy bowiem w wielu sprawach upadamy. Jeśli ktoś nie upada w mowie, jest człowiekiem doskonałym, który też może utrzymać na wodzy całe ciało. | Dopuszczamy się bowiem wszyscy wielu uchybień; jeśli kto w mowie nie uchybia, ten jest mężem doskonałym, który i całe ciało może utrzymać na wodzy. |
| Słowa z ust mądrego są łaskawe, ale wargi głupca pożerają jego samego. | Słowa z ust mędrca zyskują uznanie, ale głupca gubią jego własne wargi. |
| Plotkarz wyjawia tajemnice, ale człowiek wiernego serca ukrywa powierzoną sprawę. | Kto chodzi jako oszczerca, zdradza tajemnice; lecz człowiek godny zaufania dochowuje tajemnicy. |
| Z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Tak być nie powinno, moi bracia. | Z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Tak, bracia moi, być nie powinno. |
| Niech moje usta będą pełne twojej chwały, twojej sławy przez cały dzień. | Usta moje są pełne chwały twojej, Cały zaś dzień wspaniałości twojej. |
| Jeśli twój brat zgrzeszy przeciwko tobie, idź, strofuj go sam na sam. Jeśli cię usłucha, pozyskałeś twego brata. | A jeśliby zgrzeszył brat twój, idź, upomnij go sam na sam; jeśliby cię usłuchał, pozyskałeś brata swego. |
| Dlatego to, co mówiliście w ciemności, będzie słyszane w świetle, a to, co szeptaliście do ucha w pokojach, będzie rozgłaszane na dachach. | Dlatego, co mówiliście w ciemności, będzie słyszane w świetle dziennym, a co w komorach na ucho szeptaliście, będzie rozgłaszane na dachach. |
| Postępujcie mądrze wobec tych, którzy są z zewnątrz, odkupując czas. Wasza mowa niech zawsze będzie miła, zaprawiona solą, abyście wiedzieli, jak należy każdemu odpowiedzieć. | Z tymi, którzy do nas nie należą, postępujcie mądrze, wykorzystując czas. Mowa wasza niech będzie zawsze uprzejma, zaprawiona solą, abyście wiedzieli, jak macie odpowiadać każdemu. |
| Jeśli ustami wyznasz Pana Jezusa i uwierzysz w swoim sercu, że Bóg wskrzesił go z martwych, będziesz zbawiony. | Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz. |
| Gdzie nie ma rady, nie udają się zamysły; powiodą się zaś przy mnóstwie doradców. | Gdzie nie ma narady, nie udają się zamysły; lecz gdzie jest wielu doradców, tam jest powodzenie. |
| Podobnie i Duch dopomaga naszej słabości. Nie wiemy bowiem, o co powinniśmy się modlić, jak trzeba, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach. | Podobnie i Duch wspiera nas w niemocy naszej; nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach. |
