| A modląc się, nie bądźcie wielomówni jak poganie; oni bowiem sądzą, że ze względu na swoją wielomówność będą wysłuchani. | A modląc się, nie bądźcie wielomówni jak poganie; albowiem oni mniemają, że dla swej wielomówności będą wysłuchani. |
| Miłe słowa są jak plaster miodu, słodycz dla duszy i lekarstwo dla kości. | Miłe słowa są jak plaster miodu, słodyczą dla duszy i lekarstwem dla ciała. |
| Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów. | Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, Głoście narodom czyny jego! |
| Tak będzie z moim słowem, które wyjdzie z moich ust: nie wróci do mnie na próżno, ale uczyni to, co mi się podoba, i poszczęści mu się w tym, do czego je poślę. | Tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem. |
| Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia. | Głupiec nie lubi roztropności, lecz chętnie wyjawia to, co ma na sercu. |
| Niech będą ci miłe słowa moich ust i rozmyślanie mego serca, PANIE, moja Skało i mój Odkupicielu! | Niech znajdą upodobanie słowa ust moich I myśli serca mego u ciebie, Panie, Opoko moja i odkupicielu mój! |
| Ocal, PANIE, moją duszę od warg kłamliwych i od zdradliwego języka. | Ratuj, Panie, duszę moją od warg kłamliwych, Od zdradliwego języka. |
| Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy. | Wargi głupca wywołują sprzeczkę, a jego usta wyzywają do ciosów. |
| Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy. | Niecny ustami niszczy swojego bliźniego, lecz przez roztropność zostają wybawieni sprawiedliwi. |
| Każda praca przynosi pożytek, a puste słowa prowadzą do nędzy. | Każda mozolna praca przynosi zysk, lecz puste słowa powodują tylko straty. |
| Troska w sercu człowieka przygnębia je, a dobre słowo je rozwesela. | Zmartwienie w sercu człowieka przygnębia go, lecz słowo dobre znowu go rozwesela. |
| Choćbym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. | Choćbym mówił językami ludzkimi i anielskimi, a miłości bym nie miał, byłbym miedzią dźwięczącą lub cymbałem brzmiącym. |
| Strzeż swego języka od zła, a swoich warg od podstępnej mowy. | Strzeż języka swego od zła, A warg swoich od słów obłudnych! |
| Jeśli ktoś wśród was sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga swego języka, lecz oszukuje swe serce, tego pobożność jest próżna. | Jeśli ktoś sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga języka swego, lecz oszukuje serce swoje, tego pobożność jest bezużyteczna. |
| A wszystko, co czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu i Ojcu przez niego. | I wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez niego Bogu Ojcu. |
| Wargi sprawiedliwego wiedzą, co wypada, a usta niegodziwych są przewrotne. | Wargi sprawiedliwego wypowiadają to, co jest miłe, lecz usta bezbożnych tylko to, co jest przewrotne. |
| Zaprzestać sporu jest zaszczytem dla człowieka, ale każdy głupiec się w niego wdaje. | Trzymać się z dala od zwady, przynosi każdemu chlubę, lecz każdy głupiec lubi się sprzeczać. |
| A gdy będą was prowadzić, żeby was wydać, nie martwcie się wcześniej, co macie mówić, ani o tym nie rozmyślajcie, ale mówcie to, co wam będzie dane w tej godzinie. Nie wy bowiem będziecie mówić, ale Duch Święty. | A gdy was poprowadzą, żeby was wydać, nie troszczcie się naprzód o to, co macie mówić, ale mówcie to, co wam będzie dane w owej godzinie, albowiem nie wy jesteście tymi, którzy mówią, lecz Duch Święty. |
| Gdy milczałem, moje kości schły od moich całodziennych narzekań. | Gdy milczałem, schły kości moje Od błagalnego wołania przez cały dzień. |
| I nie miejcie nic wspólnego z bezowocnymi uczynkami ciemności, ale je raczej strofujcie. O tym bowiem, co się u nich po kryjomu dzieje, wstyd nawet mówić. | I nie miejcie nic wspólnego z bezowocnymi uczynkami ciemności, ale je raczej karecie, Bo to nawet wstyd mówić, co się potajemnie wśród nich dzieje. |
| Zanim na moim języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz. | Jeszcze bowiem nie ma słowa na języku moim, A Ty, Panie, już znasz je całe. |
| Odsuń od siebie przewrotność ust, oddal od siebie złośliwe wargi. | Oddal od siebie fałsz ust i trzymaj z dala od siebie przewrotność warg! |
| Wtedy Jezus im odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę i nie zwątpicie, nie tylko to, co się stało z drzewem figowym, uczynicie, ale jeśli i tej górze powiecie: Podnieś się i rzuć się do morza, stanie się tak. | A Jezus, odpowiadając, rzekł im: Zaprawdę powiadam wam, jeślibyście mieli wiarę i nie wątpili, nie tylko to, co się stało z drzewem figowym, uczynicie, ale gdybyście i tej górze rzekli: Wznieś się i rzuć do morza, stanie się tak. |
| Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza. | Otwórz swoje usta, sądź sprawiedliwie, ubogim i biednym wymierzaj sprawiedliwość! |
| Poważna mowa nie przystoi głupiemu, tym mniej kłamliwe usta dostojnikowi. | Dostojna mowa nie przystoi głupiemu, tym mniej szlachetnemu — mowa kłamliwa. |
