Wersety Biblijne o Przyjaźni
- Przyjaciel kocha w każdym czasie,
a brat rodzi się w nieszczęściu. - Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku,
a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat. - Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś oddaje swoje życie za swoich przyjaciół.
- Jeśli bowiem jeden upadnie, drugi podniesie swego towarzysza. Lecz biada samotnemu, gdy upadnie, bo nie ma drugiego, który by go podniósł.
- Oto jak dobrze i jak miło,
gdy bracia zgodnie mieszkają. - Kto kryje grzech, szuka miłości,
a kto wyjawia sprawę, rozdziela przyjaciół. - Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, gdyż miłość jest z Boga i każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga.
- A jeśli kto przemaga jednego, to dwaj stawią mu czoła, a potrójny sznur nie rozerwie się tak łatwo.
- Człowiek przewrotny rozsiewa spory,
a plotkarz rozdziela przyjaciół. - Żelazo ostrzy się żelazem,
tak człowiek zaostrza oblicze swego przyjaciela. - Strapionemu należy się litość od przyjaciela,
ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego. - A takie przykazanie mamy od niego, aby ten, kto miłuje Boga, miłował też swego brata.
- Lepiej jest dwom niż jednemu, gdyż mają dobry pożytek ze swojej pracy.
- Nie łudźcie się. Złe rozmowy psują dobre obyczaje.
- Nie opuszczaj swego przyjaciela ani przyjaciela twego ojca,
a w dniu twego nieszczęścia nie wchodź do domu twego brata,
bo lepszy jest sąsiad bliski niż brat daleki. - Pragnę bowiem zobaczyć was, abym wam mógł udzielić jakiegoś daru duchowego dla waszego utwierdzenia; To znaczy, abyśmy się wzajemnie pocieszyli obopólną wiarą, waszą i moją.
- Cudzołożnicy i cudzołożnice, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest nieprzyjaźnią z Bogiem? Jeśli więc ktoś chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga.
- Bóg samotnym daje dom,
więźniów uwalnia z oków,
ale oporni mieszkają w suchej ziemi.
Cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na swojej duszy poniósł szkodę? 
