- PANIE, przeniknąłeś mnie
i znasz mnie.
Wiesz, kiedy siedzę i wstaję,
z daleka znasz moje myśli. - Zanim na moim języku pojawi się słowo,
ty, PANIE, już je znasz. - Dokąd ujdę przed twoim duchem?
Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?
Jeśli wstąpię do nieba, jesteś tam;
jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś. - Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami;
okryłeś mnie w łonie mojej matki.
Wysławiam cię, bo zostałem stworzony
w sposób zadziwiający i cudowny;
przedziwne są twoje dzieła,
a moja dusza zna je bardzo dobrze. - Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce;
wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;
I zobacz, czy jest we mnie droga nieprawości,
a prowadź mnie drogą wieczną.
Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze, w twoje ręce powierzam mego ducha. Gdy to powiedział, skonał. 
