| Jakże wielka jest twoja dobroć, którą zachowujesz dla bojących się ciebie i okazujesz tym, co ufają tobie wobec synów ludzkich! | Jak wielka jest dobroć twoja, Którą zachowałeś dla tych, którzy się ciebie boją, Którą wobec ludzi okazałeś tym, którzy ufają tobie! |
| W Bogu będę wysławiać jego słowo; Bogu ufam i nie będę się bał tego, co człowiek może mi uczynić. | Bogu, którego słowo wysławiać będę, Bogu ufam, nie lękam się; Cóż mi może uczynić człowiek? |
| Umiłowani, nie wierzcie każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na świat. | Umiłowani, nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat. |
| A jeśli wiemy, że nas wysłuchuje, o cokolwiek prosimy, wtedy wiemy, że otrzymujemy to, o co go prosiliśmy. | A jeżeli wiemy, że nas wysłuchuje, o co go prosimy, wiemy też, że otrzymaliśmy już od niego to, o co prosiliśmy. |
| Lepiej ufać PANU, niż polegać na człowieku. | Lepiej ufać Panu Niż polegać na ludziach. |
| PAN jest moją siłą i tarczą, moje serce jemu zaufało i doznałem pomocy; dlatego moje serce się rozweseliło i moją pieśnią będę go chwalić. | Pan jest mocą moją i tarczą moją. W nim zaufało serce moje i doznałem pomocy, Rozweseliło się serce moje I pieśnią moją będę go sławił. |
| Niech się nie trwoży wasze serce. Wierzycie w Boga, wierzcie i we mnie. | Niechaj się nie trwoży serce wasze; wierzcie w Boga i we mnie wierzcie! |
| Człowieka polegającego na tobie zachowujesz w doskonałym pokoju, bo tobie ufa. | Temu, którego umysł jest stały, zachowujesz pokój, pokój mówię; bo tobie zaufał. |
| I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają. | Ufać będą tobie ci, którzy znają imię twoje, Bo nie opuszczasz, Panie, tych, którzy cię szukają. |
| Umiłowani, jeśli nasze serce nas nie potępia, mamy ufność ku Bogu; I o cokolwiek prosimy, otrzymujemy od niego, bo zachowujemy jego przykazania i robimy to, co miłe w jego oczach. | Umiłowani, jeżeli nas serce nie oskarża, możemy śmiało stanąć przed Bogiem I otrzymamy od niego, o cokolwiek prosić będziemy, gdyż przykazań jego przestrzegamy i czynimy to, co miłe jest przed obliczem jego. |
| Ale jeśli spodziewamy się tego, czego nie widzimy, to oczekujemy tego z cierpliwością. | A jeśli spodziewamy się tego, czego nie widzimy, oczekujemy żarliwie, z cierpliwością. |
| Strzeż mnie, o Boże, bo tobie ufam. | Strzeż mię, Boże, bo w tobie szukam schronienia! |
| Nie mówię tego z powodu niedostatku, bo nauczyłem się poprzestawać na tym, co mam. | A nie mówię tego z powodu niedostatku, bo nauczyłem się przestawać na tym, co mam. |
| Lecz ja zaufałem twemu miłosierdziu; moje serce rozraduje się twoim zbawieniem. Będę śpiewał PANU, bo obdarzył mnie dobrem. | Ja bowiem ufam łasce twojej! Niech się raduje serce moje zbawieniem twoim! Będę śpiewał Panu, bo okazał mi dobroć. |
| Choćby wojsko rozbiło naprzeciw mnie obóz, moje serce się nie ulęknie; choćby wojna wybuchła przeciw mnie, nawet wtedy będę ufał. | Choćby rozbili przeciwko mnie obozy, Nie ulęknie się serce moje, Choćby wojna wybuchła przeciw mnie, Nawet wtedy będę ufał. |
| A Jezus im odpowiedział: Z powodu waszej niewiary. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarno gorczycy, powiecie tej górze: Przenieś się stąd na tamto miejsce, a przeniesie się. I nic nie będzie dla was niemożliwe. | A On im mówi: Dla niedowiarstwa waszego. Bo zaprawdę powiadam wam, gdybyście mieli wiarę jak zaiernko gorczycy, to powiedzielibyście tej górze: Przenieś się stąd tam, a przeniesie się, i nic niemożliwego dla was nie będzie. |
| Niech będzie nad nami twoje miłosierdzie, PANIE, według pokładanej w tobie nadziei. | Niech spocznie na nas łaska twoja, Panie, Ponieważ w tobie mamy nadzieję! |
| Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale raduje się z prawdy; Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko przetrzyma. | Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje z prawdy; Wszystko zakrywa, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko znosi. |
| PAN kieruje krokami dobrego człowieka i jego droga mu się podoba. | Pan kieruje krokami męża, Wspiera tego, którego droga mu się podoba. |
| A choćby i góry się poruszyły i pagórki się zachwiały, moje miłosierdzie nie odstąpi od ciebie, a przymierze mojego pokoju nie zachwieje się, mówi PAN, który lituje się nad tobą. | A choćby się góry poruszyły i pagórki się zachwiały, jednak moja łaska nie opuści cię, a przymierze mojego pokoju się nie zachwieje, mówi Pan, który się nad tobą lituje. |
| Bo zaprawdę powiadam wam, że kto powie tej górze: Podnieś się i rzuć się w morze, a nie zwątpi w swoim sercu, lecz będzie wierzył, że stanie się to, co mówi – spełni się mu, cokolwiek powie. | Zaprawdę powiadam wam: Ktokolwiek by rzekł tej górze: Wznieś się i rzuć się w morze, a nie wątpiłby w sercu swoim, lecz wierzył, że stanie się to, co mówi, spełni mu się. |
| On jedynie jest moją skałą i zbawieniem, moją twierdzą; nie zachwieję się. | Tylko On jest opoką moją i zbawieniem moim, Twierdzą moją, przeto się nie zachwieję. |
| Zniechęciłbym się, gdybym nie wierzył, że będę oglądał dobroć PANA w ziemi żyjących. | Ja jednak wierzę, że ujrzę dobroć Pana W krainie żyjących. |
| Nie zazdrość ciemięzcy i nie wybieraj żadnej z jego dróg. Przewrotny bowiem budzi w PANU odrazę, ale jego tajemnica jest z prawymi. | Nie zazdrość człowiekowi gwałtownemu i nie obieraj żadnej jego drogi, Gdyż przewrotny jest obrzydliwością dla Pana; lecz szczerzy są jego przyjaciółmi. |
| A teraz, dzieci, pozostańcie w nim, abyśmy, gdy się ukaże, mieli ufność i nie zostali zawstydzeni przez niego w czasie jego przyjścia. | A teraz, dzieci, trwajcie w nim, abyśmy, gdy się objawi, mogli śmiało stanąć przed nim i nie zostali zawstydzeni przy przyjściu jego. |
