رسمها و راههای آنها چقدر پوچ و احمقانه است؛ درختی از جنگل می‌برند و نجار با ابزارش از آن بتی می‌سازد، سپس با طلا و نقره زينتش می‌دهند و با ميخ و چكش آن را در محل استقرارش محكم می‌كنند تا نيفتد. درست مانند مترسكی در جاليز است كه نه حرف می‌زند و نه راه می‌رود، بلكه كسی بايد آن را بردارد و جابه‌جا نمايد، پس شما از چنين بتی نترسيد! چون نه می‌تواند صدمه‌ای بزند و نه كمكی بكند.
