- ثروتی كه از راه نادرست به دست آمده باشد نفعی به انسان نمی‌رساند، اما درستكاری به او سعادت دائمی می‌بخشد.
- می‌دانم كه در تنگدستی و دولتمندی، چگونه زندگی كنم. رمز قناعت را در هر شرايطی آموخته‌ام، چه سير باشم چه گرسنه، چه زياد داشته باشم و چه اندک.
- بيش از هر چيز ديگر، از پيروی احكام تو لذت می‌برم!
- اگر خداوند به كسی مال و ثروت بدهد و توانايی عطا كند تا از آن استفاده نمايد، او بايد اين بخشش خدا را كه نصيبش شده بپذيرد و از كار خود لذت ببرد.
- اما پيش از آنكه در مورد پيروی از من، تصميمی بگيريد، همه جوانب را خوب بسنجيد! اگر كسی در نظر دارد ساختمانی بسازد، ابتدا مخارج آن را برآورد می‌كند تا ببيند آيا از عهده آن برمی‌آيد يا نه.
- نمی‌توانی به دو ارباب خدمت كنی. بايد فقط يكی از آنها را دوست داشته باشی و فقط به يكی وفادار بمانی. همچنين نمی‌توانی هم بندهٔ خدا باشی و هم بندهٔ پول.
- ثروت و افتخار از تو می‌آيد؛ تو بر همه چيز حاكم هستی. قدرت و توانايی در دست تو است؛ اين تو هستی كه به انسان قدرت و بزرگی می‌بخشی.
- اما كسی كه ادعای مسيحيت می‌كند و از نظر مالی در وضعيت خوبی به سر می‌برد، اگر همنوع خود را در احتياج ببيند و به او كمک نكند، چگونه ممكن است محبت خدا در قلب او حكمفرما باشد؟
- خانه و ثروت از اجداد به ارث می‌رسد، اما زن عاقل بخشش خداوند است.
- خداوند فقير می‌كند و غنی می‌سازد،
پست می‌كند و بلند می‌گرداند. - دلشكسته‌ايم، اما در عين حال از شادی خداوند لبريزيم. فقيريم، ولی بسياری را با گنجهای روحانی، ثروتمند می‌سازيم. صاحب چيزی نيستيم، اما همه چيز داريم.
- مال كم كه از راه درست به دست آمده باشد بهتر است از ثروت هنگفتی كه از راه نادرست فراهم شده باشد.
- آنگاه، پس از آنكه ايوب برای دوستان خود دعا كرد، خداوند ثروت و خوشبختی از دست رفته‌اش را به او بازگردانيد. در واقع، خداوند دو برابر آنچه را كه ايوب قبلاً داشت به او بخشيد.
- فقير اسير ثروتمند است و قرض گيرنده غلام قرض دهنده.
- آدم شرور قرض می‌گيرد و پس نمی‌دهد، اما شخص نيک با سخاوتمندی به ديگران كمک می‌كند.
- هر چه ثروت بيشتر شود، مخارج نيز بيشتر می‌شود؛ پس آدم ثروتمند كه با چشمانش خرج شدن ثروتش را می‌بيند، چه سودی از ثروتش می‌برد؟
- زمينی كه از خارها پوشيده شده بود، حالت كسی را نشان می‌دهد كه پيغام را می‌شنود ولی نگرانيهای زندگی و عشق به پول، كلام خدا را در او خفه می‌كنند، و او نمی‌تواند خدمت مؤثری برای خدا انجام دهد.
- مسيحيانی كه از مال اين دنيا بی‌بهره هستند، نبايد خود را حقير پندارند، بلكه بايد شاد باشند زيرا در نظر خدا بزرگ و سربلند هستند. مسيحيان ثروتمند نيز نبايد خود را بزرگ بدانند، بلكه بايد شاد باشند كه ثروت اين دنيا، گنج واقعی آنان نيست، زيرا ثروت اين دنيا مانند گُلی است كه بعد از مدتی، در اثر تابش آفتاب سوزان، زيبايی خود را از دست می‌دهد و پژمرده می‌شود.
- پطرس گفت: «حنانيا، شيطان قلب تو را از طمع پر كرده است. وقتی گفتی اين تمام قيمت زمين است، در واقع به روح‌القدس دروغ گفتی. زمين مال خودت بود كه بفروشی يا نفروشی. بعد از فروش همدست خودت بود كه چقدر بدهی يا ندهی. چرا اين كار را كردی؟ تو به ما دروغ نگفتی، بلكه به خدا دروغ گفتی.»
- پس ديگر برای خود خدايانی از طلا و نقره نسازيد و آنها را پرستش نكنيد.
- ثروت شخص پولدار صرف حفاظت جان او می‌شود، اما جان آدم فقير را خطری تهديد نمی‌كند.
