| Pamiętaj o swoim miłosierdziu, PANIE, i o twoich łaskach, które trwają od wieków. I nie wspominaj grzechów mojej młodości i moich występków; pamiętaj o mnie według twego miłosierdzia, ze względu na twą dobroć, PANIE. | Pamiętaj, Panie, o miłosierdziu i o łasce swojej, Gdyż są one od wieków! Grzechów młodości mojej i przestępstw moich nie pamiętaj, Przez wzgląd na łaskę twoją pamiętaj o mnie, Przez wzgląd na dobroć twoją, Panie. |
| Bo jeśli przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy wasz Ojciec niebieski. | Bo jeśli odpuścicie ludziom ich przewinienia, odpuści i wam Ojciec wasz niebieski. |
| Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że każdy, kto popełnia grzech, jest sługą grzechu. | Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, każdy, kto grzeszy, jest niewolnikiem grzechu. |
| Ci więc, którzy są w ciele, nie mogą podobać się Bogu. | Ci zaś, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie mogą. |
| Bo kto sieje dla swego ciała, z ciała żąć będzie zniszczenie. Kto zaś sieje dla Ducha, z Ducha żąć będzie życie wieczne. | Bo kto sieje dla ciała swego, z ciała żąć będzie skażenie, a kto sieje dla Ducha, z Ducha żąć będzie żywot wieczny. |
| Błogosławiony ten, komu przebaczono występek, komu grzech zakryto. | Błogosłaiwony ten, któremu odpuszczono występek, Którego grzech został zakryty! |
| Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, ale darem łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu. | Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. |
| Pamięć sprawiedliwego jest błogosławiona, a imię niegodziwych zgnije. | Pamięć o sprawiedliwym jest błogosławiona, lecz imię bezbożnych zgnije. |
| Dlatego pokutujcie i nawróćcie się, aby wasze grzechy były zgładzone, gdy nadejdą sprzed oblicza Pana czasy ochłody. | Przeto upamiętajcie i nawróćcie się, aby były zgładzone grzechy wasze. |
| Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce. Nie dawajcie miejsca diabłu. | Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym, Nie dawajcie diabłu przystępu. |
| Żądłem zaś śmierci jest grzech, a siłą grzechu prawo. | A żądłem śmierci jest grzech a mocą grzechu jest zakon. |
| Jeśli więc jest winny jednej z tych rzeczy, ma wyznać swój grzech. | Jeżeli więc ktoś ściąga na siebie winę przez jedną z tych rzeczy, niech wyzna to, przez co zgrzeszył. |
| Nawróćcie się i odwróćcie się od wszystkich swoich występków, aby nieprawość nie stała się waszą zgubą. | Nawróćcie się i odwróćcie od wszystkich waszych przestępstw, aby się wam nie stały pobudką do grzechu! |
| Cóż więc powiemy? Czy mamy trwać w grzechu, aby łaska obfitowała? Nie daj Boże! My, którzy umarliśmy dla grzechu, jakże możemy jeszcze w nim żyć? | Cóż więc powiemy? Czy mamy pozostać w grzechu, aby łaska obfitsza była? Przenigdy! Jakże my, którzy grzechowi umarliśmy, jeszcze w nim żyć mamy? |
| Będę bowiem łaskawy dla ich występków, a ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę. | Gdyż łaskawy będę na nieprawości ich, A grzechów ich nie wspomnę więcej. |
| Jest droga, która człowiekowi wydaje się słuszna, lecz końcem jej jest droga do śmierci. | Niejedna droga zda się człowiekowi prosta, lecz w końcu prowadzi do śmierci. |
| Kto popełnia grzech, jest z diabła, gdyż diabeł od początku grzeszy. Po to objawił się Syn Boży, aby zniszczyć dzieła diabła. | Kto popełnia grzech, z diabła jest, gdyż diabeł od początku grzeszy. A Syn Boży na to się objawił, aby zniweczyć dzieła diabelskie. |
| Mówię więc: Postępujcie w Duchu, a nie spełnicie pożądania ciała. | Mówię więc: Według Ducha postępujcie, a nie będziecie pobłażali żądzy cielesnej. |
| On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą. | On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą. |
| Każdy, kto popełnia grzech, przekracza też prawo, ponieważ grzech jest przekroczeniem prawa. | Każdy kto popełnia grzech, i zakon przestępuje, a grzech jest przestępstwem zakonu. |
| Jeśli ktoś zgrzeszy i przekroczy nieświadomie którekolwiek z przykazań PANA, czyniąc to, czego nie wolno, stanie się winny i będzie obciążony nieprawością. | A jeżeli kto popełni grzech, przekraczając bezwiednie którekolwiek z przykazań Pańskich, których przekroczyć nie wolno, i ściągnie na siebie winę, i podlega karze za grzech. |
| Ocknijcie się ku sprawiedliwości i nie grzeszcie; niektórzy bowiem nie mają poznania Boga. Mówię to ku waszemu zawstydzeniu. | Opamiętajcie się nareszcie i nie grzeszcie; albowiem niektórzy nie znają Boga; dla zawstydzenia waszego to mówię. |
| Chodźcie teraz, a rozsądźmy, mówi PAN: Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak karmazyn, staną się białe jak wełna. | Chodźcie więc, a będziemy się prawować — mówi Pan! Choć wasze grzechy będą czerwone jak szkarłat, jak śnieg zbieleją; choć będą czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna. |
| Lecz Pismo zamknęło wszystko pod grzech, aby obietnica z wiary Jezusa Chrystusa została dana wierzącym. | Lecz Pismo głosi, że wszystko poddane jest grzechowi, aby to, co było obiecane, dane było na podstawie wiary w Jezusa Chrystusa tym, którzy wierzą. |
| Wielomówność nie bywa bez grzechu, a kto powściąga swoje wargi, jest roztropny. | Gdzie dużo słów, tam nie brak występku; lecz kto opanowuje swój język, jest roztropny. |
