- Początkiem mądrości jest bojaźń PANA,
a wiedza o tym, co święte, to rozum. - A usiadłszy, zawołał dwunastu i powiedział im: Jeśli ktoś chce być pierwszy, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich.
- Zanim zrodziły się góry,
zanim ukształtowałeś ziemię i świat,
od wieków na wieki ty jesteś Bogiem. - PANIE, przeniknąłeś mnie
i znasz mnie.
Wiesz, kiedy siedzę i wstaję,
z daleka znasz moje myśli. - Wielki jest PAN i godzien wielkiej chwały,
a jego wielkość jest niezbadana. - Ażeby oświecił oczy waszego umysłu, abyście wiedzieli, czym jest nadzieja jego powołania, czym jest bogactwo chwały jego dziedzictwa w świętych.
- A wiemy, że Syn Boży przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznali prawdziwego Boga, i jesteśmy w tym prawdziwym, to jest w jego Synu, Jezusie Chrystusie. On jest prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym.
- Nam zaś Bóg objawił to przez swojego Ducha. Duch bowiem bada wszystko, nawet głębokości Boga.
- Wszystko dobrze uczynił w swoim czasie. Włożył także świat w ich serca, mimo że człowiek nie zdoła pojąć dzieła, którego Bóg dokonuje od początku do końca.
- Wielu będzie oczyszczonych, wybielonych i doświadczonych, ale bezbożni będą postępować bezbożnie. Żaden bezbożny nie zrozumie, ale mądrzy zrozumieją.
- Kto mądry, niech to zrozumie, a kto roztropny, niech to pozna. Drogi PANA bowiem są proste; sprawiedliwi po nich będą chodzić, ale przestępcy na nich upadną.
- Kto kocha karność, kocha wiedzę,
a kto nienawidzi upomnienia, jest głupi. - Ocknijcie się ku sprawiedliwości i nie grzeszcie; niektórzy bowiem nie mają poznania Boga. Mówię to ku waszemu zawstydzeniu.
- Zanim na moim języku pojawi się słowo,
ty, PANIE, już je znasz. - Bo kto z ludzi wie, co jest w człowieku oprócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo i tego, co jest w Bogu, nikt nie zna, oprócz Ducha Bożego.
- A nasz Bóg jest w niebie,
czyni wszystko, co zechce. - Potem wszedł także ten drugi uczeń, który pierwszy przybył do grobu, zobaczył i uwierzył. Jeszcze bowiem nie rozumieli Pisma, że miał zmartwychwstać.
Z całą pokorą, łagodnością i z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości. 
