- اما كسی كه به كلام خدا كه قانون كامل آزادی بشر است، توجه داشته باشد، نه تنها آن را هميشه به خاطر خواهد داشت، بلكه به دستوراتش نيز عمل خواهد كرد، و خدا عمل او را بركت خواهد داد.
- انسان چگونه خردمند میشود؟ خداترسی نخستين گام در اين راه است. خداوند به همهٔ كسانی كه دستوراتش را اجرا میكنند، خرد میبخشد.
خداوند را تا ابد سپاس باد. - فقط آن كسی كه اين احكام را وضع كرد، قادر است به درستی در ميان ما داوری كند. تنها اوست كه میتواند ما را نجات دهد يا هلاک كند. پس شما چه حق داريد كه دربارهٔ ديگران داوری كنيد و از ايشان خرده بگيريد؟
- احكامت را هرگز فراموش نخواهم كرد، زيرا بوسيلهٔ آنها مرا حيات بخشيدی.
- بيش از هر چيز ديگر، از پيروی احكام تو لذت میبرم!
- باز میخواهم از شما بپرسم كه خدا به چه دليل روحالقدس را به شما عطا میكند و در ميان شما معجزات انجام میدهد؟ آيا در اثر اينست كه شما شريعت را حفظ میكنيد؟ يقيناً نه! علت اينست كه شما قلباً به مسيح ايمان آوردهايد.
- پس اگر كسی از كوچكترين حكم آن سرپيچی كند و به ديگران نيز تعليم دهد كه چنين كنند، او در ملكوت آسمان از همه كوچكتر خواهد بود. اما هر كه احكام خدا را اطاعت نمايد و ديگران را نيز تشويق به اطاعت كند، در ملكوت آسمان بزرگ خواهد بود.
- من و تو كه يهودیزاده هستيم و نه غيريهودی گناهكار، به خوبی میدانيم كه انسان با اجرای احكام شريعت، هرگز در نظر خدا پاک و بیگناه به حساب نخواهد آمد، بلكه فقط با ايمان به عيسی مسيح، پاک و بیگناه محسوب خواهد شد. بنابراين، ما نيز به عيسی مسيح ايمان آورديم تا از اين راه مورد قبول خدا واقع شويم، نه از راه انجام شريعت يهود. زيرا هيچكس هرگز با حفظ احكام شريعت، نجات و رستگاری نخواهد يافت.
- قوانين ديگری به اينها نيفزاييد و چيزی كم نكنيد، بلكه فقط اين دستورات را اجرا كنيد؛ زيرا اين قوانين از جانب خداوند، خدايتان میباشد.
- هر كه گناه میكند، احكام خدا را میشكند، زيرا گناه چيزی نيست جز شكستن احكام خدا و رفتار كردن برخلاف خواست او.
- چون خداوند، خدای شما، من هستم؛ پس فقط از قوانين من پيروی كنيد و احكام مرا بجا آوريد؛ و حرمت روزهای سبت را نگاه داريد، زيرا روز سبت، نشان عهد بين ماست تا به یادتان آورد كه من خداوند، خدای شما هستم.
- اگر كسی مرتكب گناهی شده، يكی از قوانين خداوند را زير پا بگذارد، ولی نداند كه چنين كاری از او سر زده است، باز مجرم است.
- من از آن كسان نيستم كه مرگ مسيح را رويدادی بیمعنی تلقی میكنند. زيرا اگر نجات از راه اجرای شريعت و دستورهای مذهبی حاصل میشد، ديگر ضرورتی نداشت كه مسيح جانش را برای ما فدا كند.
- فرامين خداوند راست است و دل را شاد میسازد، اوامر خداوند پاک است و بصيرت میبخشد.
- دل مرا به سوی احكامت مايل ساز، نه به سوی حرص و طمع!
- دومين دستور مهم نيز مانند اولی است: همسايهٔ خود را دوست بدار، به همان اندازه كه خود را دوست میداری.
- شما بايد تمام اوامر مرا اطاعت كنيد، چون من خداوند هستم.
- از نام من كه خداوند، خدای تو هستم سوءاستفاده نكن. اگر نام مرا با بیاحترامی بر زبان بياوری يا به آن قسم دروغ بخوری، تو را مجازات میكنم.
- زيرا پيغامی كه از همان ابتدا به ما داده شد، اينست كه يكديگر را محبت نماييم.
- تمام احكام تو بر حق و داوريهای تو هميشه عادلانه است.
- پسرم، چيزهايی را كه به تو آموختهام هرگز فراموش نكن. اگر میخواهی زندگی خوب و طولانی داشته باشی، به دقت از دستورات من پيروی كن.
- قتل نكن، زنا نكن، دزدی نكن، دروغ نگو، به پدر و مادرت احترام بگذار، ديگران را مانند خودت دوست داشته باش.
- كسی مرا دوست دارد كه آنچه میگويم اطاعت كند؛ و چون مرا دوست دارد، پدرم خدا نيز او را دوست خواهد داشت و من نيز او را دوست خواهم داشت و خود را به او نشان خواهم داد.
- اما اكنون خدا راه ديگری برای نجات به ما نشان داده است. ما تا به حال سعی میكرديم با اجرای مقررات و تشريفات مذهبی، به اين نجات و رستگاری دست يابيم و در حضور خدا پاک و بیگناه شمرده شويم. اما در اين راه نوين، ديگر چنين نيست، هر چند كه اين راه، چندان هم تازه نيست، زيرا كتاب آسمانی ما از زمانهای گذشته نويد آن را داده بود. اينک خدا چنين مقرر داشته كه اگر كسی به مسيح ايمان بياورد، از سر تقصيرات او بگذرد و او را كاملاً «بیگناه» به حساب آورد. همه انسانها نيز بدون توجه به مقام و يا سوابقشان، میتوانند از همين راه، يعنی «ايمان به عيسی مسيح» نجات يابند.
- خدا برای نيكان قلعهای محافظ است، اما او بدان را هلاک خواهد كرد.
