| Gdyż ja znam myśli, które mam o was, mówi PAN: myśli o pokoju, a nie o utrapieniu, aby zapewnić wam koniec, jakiego oczekujecie. | Albowiem Ja wiem, jakie myśli mam o was — mówi Pan — myśli o pokoju, a nie o niedoli, aby zgotować wam przyszłość i natchnąć nadzieją. |
| Czemu się smucisz, moja duszo, i czemu się we mnie trwożysz? Zaufaj Bogu, bo jeszcze będę go wysławiał, gdyż on jest zbawieniem mego oblicza i moim Bogiem. | Czemu rozpaczasz, duszo moja, I czemu drżysz we mnie? Ufaj Bogu, gdyż jeszcze sławić go będę: On jest zbawieniem moim i Bogiem moim! |
| Ale ci, którzy oczekują PANA, nabiorą nowych sił; wzbiją się na skrzydłach jak orły, będą biec, a się nie zmęczą, będą chodzić, a nie ustaną. | Lecz ci, którzy ufają Panu, nabierają siły, wzbijają się w górę na skrzydłach jak orły, biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają. |
| PAN będzie cię strzegł od wszelkiego zła; on będzie strzegł twojej duszy. PAN będzie strzegł twego wyjścia i przyjścia, odtąd aż na wieki. | Pan strzec cię będzie od wszelkiego zła, Strzec będzie duszy twojej. Pan strzec będzie wyjścia i wejścia twego, Teraz i na wieki. |
| A Bóg nadziei niech was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadzieję przez moc Ducha Świętego. | A Bóg nadziei niechaj was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadzieję przez moc Ducha Świętego. |
| Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a ja wam dam odpoczynek. | Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie. |
| A nie tylko to, ale chlubimy się też uciskami, wiedząc, że ucisk wyrabia cierpliwość; A cierpliwość – doświadczenie, doświadczenie zaś – nadzieję. | A nie tylko to, chlubimy się też z ucisków, wiedząc, że ucisk, wywołuje cierpliwość, A cierpliwość doświadczenie, doświadczenie zaś nadzieję. |
| A wiara jest podstawą tego, czego się spodziewamy, i dowodem tego, czego nie widzimy. | A wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy. |
| A teraz trwają wiara, nadzieja, miłość, te trzy. Z nich zaś największa jest miłość. | Teraz więc pozostaje wiara, nadzieja, miłość, te trzy; lecz z nich największa jest miłość. |
| Ty jesteś moją ucieczką i tarczą, pokładam nadzieję w twoim słowie. | Tyś obroną moją i tarczą moją, W słowie twoim mam nadzieję. |
| Trzymajmy wyznanie nadziei niechwiejące się, bo wierny jest ten, który obiecał. | Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo wierny jest Ten, który dał obietnicę. |
| Bądźcie dzielni, wszyscy, którzy pokładacie nadzieję w PANU, a on umocni wasze serca. | Bądźcie mocni! A serce wasze niech będzie dzielne, Wy wszyscy, którzy macie nadzieję w Panu. |
| Dlatego będę wypatrywał PANA, będę oczekiwać Boga mego zbawienia. Mój Bóg mnie wysłucha. | Lecz ja będę wypatrywał Pana, będę wyczekiwał Boga mojego zbawienia. Mój Bóg mnie wysłucha! |
| Ale jeśli spodziewamy się tego, czego nie widzimy, to oczekujemy tego z cierpliwością. | A jeśli spodziewamy się tego, czego nie widzimy, oczekujemy żarliwie, z cierpliwością. |
| Przedłużająca się nadzieja sprawia ból sercu, a spełnione pragnienie jest drzewem życia. | Przewlekłe oczekiwanie sprawia sercu ból, lecz życzenie spełnione jest drzewem życia. |
| PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję. | Pan jest moim działem, mówi dusza moja, dlatego w nim mam nadzieję. |
| Prowadź mnie w twojej prawdzie i pouczaj mnie, bo ty jesteś Bogiem mego zbawienia; ciebie co dzień oczekuję. | Prowadź mnie w prawdzie swojej i nauczaj mnie. Ty bowiem jesteś Bogiem zbawienia mego, Ciebie tęsknie wyglądam codziennie! |
| A nadzieja nie przynosi wstydu, ponieważ miłość Boga jest rozlana w naszych sercach przez Ducha Świętego, który został nam dany. | A nadzieja nie zawodzi, bo miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany. |
| Niech będzie nad nami twoje miłosierdzie, PANIE, według pokładanej w tobie nadziei. | Niech spocznie na nas łaska twoja, Panie, Ponieważ w tobie mamy nadzieję! |
| Oczekuję PANA, moja dusza oczekuje; i w jego słowie pokładam nadzieję. | W Panu pokładam nadzieję, Dusza moja żyje nadzieją. Oczekuję słowa jego. |
| Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który według swego wielkiego miłosierdzia zrodził nas na nowo do żywej nadziei przez wskrzeszenie Jezusa Chrystusa z martwych. | Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który według wielkiego miłosierdzia swego odrodził nas ku nadziei żywej przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. |
| Duch Pana BOGA jest nade mną, bo PAN mnie namaścił, abym głosił dobrą nowinę cichym, posłał mnie, abym opatrzył rany skruszonym w sercu, abym zwiastował uwięzionym wyzwolenie, a związanym otworzenie więzienia. | Duch Wszechmocnego, Pana nade mną, gdyż Pan namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę; posłał mnie, abym opatrzył tych, których serca są skruszone, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrzenie. |
| Lecz Pana Boga uświęcajcie w waszych sercach i bądźcie zawsze gotowi udzielić odpowiedzi każdemu, kto domaga się od was uzasadnienia waszej nadziei, z łagodnością i bojaźnią. | Lecz Chrystusa Pana poświęcajcie w sercach waszych, zawsze gotowi do obrony przed każdym, domagającym się od was wytłumaczenia się z nadziei waszej. |
| Którym Bóg zechciał oznajmić, jakie jest wśród pogan bogactwo chwały tej tajemnicy, którą jest Chrystus w was, nadzieja chwały. | Im to chciał Bóg dać poznać, jak wielkie jest między poganami bogactwo chwały tej tajemnicy, którą jest Chrystus w was, nadzieja chwały. |
| Jedno jest ciało i jeden Duch, jak też zostaliście powołani w jednej nadziei waszego powołania. | Jedno ciało i jeden Duch, jak też powołani jesteście do jednej nadziei, która należy do waszego powołania. |
