- اين حكم خداست كه هر كه او را دوست می‌دارد، بايد همنوع خود را نيز دوست داشته باشد.
- ايشان متوجه نيستند كه عيسی مسيح همهٔ كسانی را كه به او ايمان آورند، در نظر خدا پاک و بی‌گناه می‌سازد، يعنی همان چيزی كه ايشان سعی می‌كنند با رعايت شريعت و احكام به دست آورند. عيسی مسيح به همهٔ اين راهها پايان بخشيده است.
- اگر مرا دوست داريد، آنچه می‌گويم اطاعت كنيد.
- پس گناه ديگر ارباب شما نباشد، زيرا اكنون ديگر در قيد شريعت نيستيد تا گناه شما را اسير خود سازد بلكه به فيض و لطف خدا از قيد آن آزاد شده‌ايد.
- پس آيا منظور اينست كه شريعت بد است؟ هرگز! شريعت بد نيست، اما همين شريعت بود كه بدی و گناهان مرا به من نشان داد. به عنوان مثال اگر در احكام و شريعت، گفته نشده بود كه «نبايد در قلب خود خواهشهای ناپاک داشته باشيد»، من هيچگاه به وجود چنين خواهشهايی در خود پی نمی‌بردم.
- گناه يعنی همان نيشی كه باعث مرگ می‌شود، از بين خواهد رفت، و شريعت كه گناهان ما را به ما نشان می‌دهد، ديگر بر ما داور نخواهد بود.
- و همواره از فرمانهای خداوند، خدايت پيروی كن و به تمام احكام و قوانينش كه در شريعت موسی نوشته شده‌اند عمل نما تا به هر كاری دست می‌زنی و به هر جايی كه می‌روی كامياب شوی.
- از كسی ايراد نگيريد تا از شما نيز ايراد نگيرند. زيرا هر طور كه با ديگران رفتار كنيد، همانگونه با شما رفتار خواهند كرد.
- اگر همسايه و همنوع خود را به همان اندازه دوست بداريد كه خود را دوست می‌داريد، هرگز راضی نخواهيد شد كه به او صدمه بزنيد، يا فريبش دهيد، يا او را به قتل برسانيد و يا مالش را بدزديد؛ و هرگز به زن و به اموال او چشم طمع نخواهيد دوخت؛ خلاصه، هيچيک از كارهايی را كه خدا در ده فرمان منع كرده است، انجام نخواهيد داد. بنابراين، ده فرمان در اين فرمان خلاصه می‌شود كه «همسايهٔ خود را دوست بدار، به همان اندازه كه خود را دوست می‌داری.»
- او قوانينی را كه شما بايد اطاعت كنيد يعنی «ده فرمان» را اعلام فرمود و آنها را بر دو لوح سنگی نوشت.
- پس ديگر برای خود خدايانی از طلا و نقره نسازيد و آنها را پرستش نكنيد.
- آنان كه احكام تو را دوست دارند از سلامتی كامل برخوردارند و هيچ قدرتی باعث لغزش آنان نخواهد شد!
- اگر از كلام من اطاعت نماييد، در محبت من خواهيد ماند، درست همانگونه كه من از احكام پدرم اطاعت می‌نمايم و در محبت او می‌مانم.
- هر كاری را كه دستور می‌دهد به دقت اطاعت كنيد.
- بلی، محبت به هيچكس بدی نمی‌كند. پس اگر به انسانها محبت نماييد، مانند آنست كه همهٔ دستورات و احكام الهی را بجا آورده‌ايد. خلاصه، تنها حكم و قانونی كه لازم داريد، محبت است.
- بيش از هر چيز ديگر، از پيروی احكام تو لذت می‌برم!
- ولی ما گناه كرده و مرتكب شرارت شده‌ايم، ما سركش و خطاكاريم و از دستورات تو سرپيچی نموده‌ايم.
- خداوند را سپاس باد!
خوشا به حال كسی كه از خداوند می‌ترسد و احكام او را با رغبت انجام می‌دهد. - در خاتمه، حاصل كلام را بشنويم: انسان بايد از خداوند بترسد و احكام او را نگاه دارد، زيرا تمام وظيفهٔ او همين است.
- ای بنی‌اسرائيل گوش كنيد: تنها خدايی كه وجود دارد، خداوند ماست. شما بايد او را با تمامی دل و جان و توانايی خود دوست بداريد.
- هر كه احكام خدا را بجا آورد، با خدا زندگی می‌كند و خدا نيز با او. اين حقيقت را از آن روح پاک كه خدا به ما عطا فرموده است، دريافت كرده‌ايم.
- باز می‌خواهم از شما بپرسم كه خدا به چه دليل روح‌القدس را به شما عطا می‌كند و در ميان شما معجزات انجام می‌دهد؟ آيا در اثر اينست كه شما شريعت را حفظ می‌كنيد؟ يقيناً نه! علت اينست كه شما قلباً به مسيح ايمان آورده‌ايد.
- برادران، توجه كنيد! در اين عيسی برای گناهان شما اميد آمرزش هست. هر که به او ايمان آورد، از قيد تمام گناهانش آزاد خواهد شد و خدا او را خوب و شايسته به حساب خواهد آورد؛ و اين كاری است كه شريعت يهود هرگز نمی‌تواند برای ما انجام دهد.
- اما كسی كه به كلام خدا كه قانون كامل آزادی بشر است، توجه داشته باشد، نه تنها آن را هميشه به خاطر خواهد داشت، بلكه به دستوراتش نيز عمل خواهد كرد، و خدا عمل او را بركت خواهد داد.
- دومين دستور مهم نيز مانند اولی است: همسايهٔ خود را دوست بدار، به همان اندازه كه خود را دوست می‌داری.
