Tak bowiem Bóg umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Serce człowieka obmyśla swe drogi,
ale PAN kieruje jego krokami. Będziesz więc miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą, całym swym umysłem i z całej swojej siły. To jest pierwsze przykazanie. Ale mówię wam, że z każdego bezużytecznego słowa, które wypowiedzą ludzie, zdadzą sprawę w dzień sądu. Stwórz we mnie serce czyste, o Boże,
i odnów we mnie ducha prawego. Ach, Panie BOŻE! Oto uczyniłeś niebo i ziemię swoją wielką mocą i wyciągniętym ramieniem i nie ma dla ciebie rzeczy zbyt trudnej. Wszystkie wasze troski przerzućcie na niego, gdyż on troszczy się o was. Jak w wodzie odbija się twarz,
tak w sercu człowieka – człowiek. Jest bowiem napisane: Jak żyję, mówi Pan, ugnie się przede mną każde kolano i każdy język będzie wysławiał Boga. Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do świętości, bez której nikt nie ujrzy Pana. Zanim zrodziły się góry,
zanim ukształtowałeś ziemię i świat,
od wieków na wieki ty jesteś Bogiem. Nie zapala się świecy i nie stawia jej pod naczyniem, ale na świeczniku, i świeci wszystkim, którzy są w domu. Tak niech wasza światłość świeci przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili waszego Ojca, który jest w niebie. Żony, bądźcie poddane swym mężom, jak przystoi w Panu. Mężowie, miłujcie wasze żony i nie bądźcie surowi wobec nich. Kto zdobywa rozum, miłuje swoją duszę,
a kto strzeże roztropności, znajdzie dobro. Gdyż zamysł ciała to śmierć, ale zamysł Ducha to życie i pokój. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z prawa, aż wszystko się wypełni. W spokoju się położę i zasnę,
bo ty sam, PANIE,
sprawiasz, że mieszkam bezpiecznie. I uzdrawiajcie chorych, którzy w nim są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże. Starając się zachować jedność Ducha w więzi pokoju. W Bogu będę wysławiać jego słowo;
Bogu ufam i nie będę się bał tego,
co człowiek może mi uczynić. I on jest przebłaganiem za nasze grzechy, a nie tylko za nasze, lecz także za grzechy całego świata. A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, lecz wychowujcie je w karności i w napominaniu Pana. Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU,
a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się. Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, z powodu swojej wielkiej miłości, którą nas umiłował; I to wtedy, gdy byliśmy umarli w grzechach, ożywił nas razem z Chrystusem, gdyż łaską jesteście zbawieni. Każdego więc, kto słucha tych moich słów i wypełnia je, przyrównam do człowieka mądrego, który zbudował swój dom na skale. PAN bowiem miłuje prawość
i nie opuszcza swoich świętych,
strzeże ich na wieki;
a potomstwo niegodziwych będzie wytępione. Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, on nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem. Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełniajcie prawo Chrystusa. PAN bowiem daje mądrość,
z jego ust pochodzi wiedza i rozum. Kto by więc złamał jedno z tych najmniejszych przykazań i uczyłby tak ludzi, będzie nazwany najmniejszym w królestwie niebieskim. A kto by je wypełniał i uczył, ten będzie nazwany wielkim w królestwie niebieskim. Uważajcie, aby nikt nikomu nie odpłacał złem za zło, ale zawsze dążcie do tego, co dobre dla siebie nawzajem i dla wszystkich. Oczy PANA są zwrócone na sprawiedliwych,
a jego uszy nachylone na ich wołanie.