مگر نمیدانيد كه مردم نادرست از بركات سلطنت خدا بینصيب خواهند ماند؟ خود را فريب ندهيد! شهوترانان، بتپرستان و زانيان و آنانی كه به دنبال زنان و مردان بدكاره میافتند، و همينطور دزدان، طمعكاران، مشروبخواران و كسانی كه به ديگران تهمت میزنند و يا مال مردم را میخورند، در دنيای جديدی كه خدا سلطنت میكند، جايی نخواهند داشت.
رسمها و راههای آنها چقدر پوچ و احمقانه است؛ درختی از جنگل میبرند و نجار با ابزارش از آن بتی میسازد، سپس با طلا و نقره زينتش میدهند و با ميخ و چكش آن را در محل استقرارش محكم میكنند تا نيفتد. درست مانند مترسكی در جاليز است كه نه حرف میزند و نه راه میرود، بلكه كسی بايد آن را بردارد و جابهجا نمايد، پس شما از چنين بتی نترسيد! چون نه میتواند صدمهای بزند و نه كمكی بكند.
در كارهای پوچ شرارت و تاريكی شركت نكنيد، بلكه بگذاريد نور شما بر آنها بتابد تا زشتی آنها بر همگان آشكار شود. زيرا كارهای زشتی كه خدانشناسان در تاريكی انجام میدهند، حتی ذكرشان هم شرمآور است.
پس به گناهان اين دنيا نزديک نشويد؛ هوسهای ناپاک را كه در وجودتان كمين میكنند، نابود سازيد؛ هرگز خود را با گناهانی چون بیعفتی، ناپاكی، شهوترانی و هوسهای ننگين ديگر آلوده نكنيد. به چيزهای خوشظاهر اين دنيا نيز طمع نورزيد، چون طمع نوعی بتپرستی است.
خداوند میفرمايد: «تنها من خدا هستم و از زمانی كه شما را از مصر بيرون آوردهام خداوند شما بودهام. غير از من خدای ديگری نيست و نجات دهندهٔ ديگری وجود ندارد.»
امروز تصميم خود را بگيريد. آيا میخواهيد از خداوند پيروی كنيد يا از بتهايی كه اجداد شما در آن سوس رود فرات میپرستيدند، و يا از بتهای اموریهايی كه در سرزمينشان ساكنيد؟ ولی اين را بدانيد كه من و خانوادهام خداوند را عبادت خواهيم نمود.
«و من میگويم هر اسلحهای كه بر ضد تو ساخته شود كاری از پيش نخواهد برد و تو بر تمام مدعيانت غالب خواهی شد. من خدمتگزارانم را حمايت میكنم و به آنان پيروزی میبخشم.» اين است آنچه خداوند میفرمايد.
ايشان به جای اينكه به حقيقت وجود خدا ايمان بياورند، عمداً عقايد باطل را پذيرفتهاند و مخلوق خدا را به جای خالقی كه تا ابد مورد ستايش است، میپرستند و خدمت میكنند. به همين دليل است كه خدا مردم را به حال خود رها كرده است تا خويشتن را به گناهان زشت آلوده سازند، به طوری كه حتی زنها به جای روابط جنسی طبيعی، با زنان ديگر مرتكب اعمال قبيح میگردند، و مردها نيز به جای اينكه با زنان خود روابط طبيعی زناشويی داشته باشند، با مردهای ديگر مرتكب گناهان شرمآور میشوند. بنابراين، سزای كارهای كثيف خود را در روح و بدن خود میبينند. پس همانطور كه ايشان خدا را ترک كردهاند و حتی حاضر نيستند به وجود او اعتراف كنند، خدا نيز ايشان را به حال خود رها كرده است تا هر آنچه به ذهن ناپاكشان خطور میكند، به عمل آورند.
هنگامی كه از اميال و خواستههای نادرست خود پيروی میكنيد، اين گناهان وارد زندگی شما میشوند: زنا و انحرافات جنسی و بیعفتی؛ بتپرستی و جادوگری و احضار ارواح؛ دشمنی و دو به هم زنی؛ كينهتوزی و خشم؛ خودخواهی و نفعطلبی، شكايت و انتقاد و بهانهجويی؛ در اشتباه دانستن ديگران و بر حق شمردن خود و اعضای گروه خود؛ حسادت و آدمکشی؛ مستی و عياشی و چيزهايی از اين قبيل. همانطور كه قبلاً هم اشاره كردم، باز تكرار میكنم هر كه اينچنين زندگی كند، هرگز در ملكوت خدا جايی نخواهد داشت.
حال به اصل مطلب برگرديم. آيا صحيح است گوشتی را كه برای بتها قربانی شده است، بخوريم؟ در اين مورد، همه میدانيم كه بت، خدا نيست، زيرا فقط يک خدا هست و بس.
بگذاريد هر چه میخواهند، بگويند؛ ولی شما فريب سخنان ايشان را نخوريد. اما بدانيد كه تا اين دو رويداد واقع نشود، آن روز نخواهد آمد: نخست، شورشی بر ضد خدا بر پا خواهد شد؛ دوم، آن مرد جهنمی كه عامل اين شورش است، ظهور خواهد كرد. او با هر چه كه مربوط به دين و خدا است، مخالفت خواهد نمود. حتی وارد خانهٔ خدا خواهد شد، و در آنجا نشسته، ادعا خواهد كرد كه خداست.
در واقع تمام قسمتهای كتابمقدس را خدا الهام فرموده است. از اين جهت، برای ما بسيار مفيد میباشد، زيرا كارهای راست را به ما میآموزد، اعمال نادرست را مورد سرزنش قرار میدهد و اصلاح میكند، و ما را به سوی زندگی خداپسندانه هدايت مینمايد. خدا بوسيلهٔ كلامش ما را از هر جهت آماده و مجهز میسازد تا به همه نيكی نماييم.