ای خداوند، تو را ستايش میكنم و نامت را گرامی میدارم، چون تو خدای من هستی. تو كارهای شگفتانگيز كردهای و آنچه را كه از قديم اراده نمودهای در كمال درستی و امانت به انجام رسانيدهای.
هر چند درخت انجير شكوفه ندهد و درخت انگور ميوه نياورد، هر چند محصول زيتون از بين برود و زمينها باير بمانند، هر چند گلهها در صحرا بميرند و آغلها از حيوانات خالی شوند، اما من شاد و خوشحال خواهم بود، زيرا خداوند نجات دهندهٔ من است.
چقدر بايد خدا را شكر كنيم، خدايی كه پدر خداوند ما عيسی مسيح است، خدايی كه سرچشمهٔ لطف و مهربانی است و در زحمات، ما را تسلی و قوت قلب میبخشد. بلی، او ما را تسلی میدهد تا ما نيز همين تسلی را به كسانی دهيم كه در زحمتند و به همدردی و تشويق ما نياز دارند.
در وصف خدا سرود بخوانيد. نام او را ستايش كنيد. برای او كه بر ابرها سوار است، راهی درست كنيد. نام او خداوند است! در حضورش شادی كنيد! خدايی كه در خانهٔ مقدس خود ساكن است، پدر يتيمان و دادرس بيوهزنان میباشد.
محبت تو برايم شيرينتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستايش خواهد كرد، و تا زندهام تو را سپاس خواهم گفت و دستهای خود را به نيايش به سوی تو دراز خواهم كرد.
اكنون من، نبوكدنصر، فرمانروای آسمانها را كه تمام اعمالش درست و بر حق است حمد و سپاس میگويم و نام او را به بزرگی ياد میكنم. او قادر است آنانی را كه متكبرند، پست و خوار سازد.
در واقع تمام قسمتهای كتابمقدس را خدا الهام فرموده است. از اين جهت، برای ما بسيار مفيد میباشد، زيرا كارهای راست را به ما میآموزد، اعمال نادرست را مورد سرزنش قرار میدهد و اصلاح میكند، و ما را به سوی زندگی خداپسندانه هدايت مینمايد. خدا بوسيلهٔ كلامش ما را از هر جهت آماده و مجهز میسازد تا به همه نيكی نماييم.