- شكر و سپاس بر خداوندی كه هر روز متحمل بارهای ما می‌شود و خدايی كه نجات ماست.
- درست همانطور كه بدن انسان اعضای مختلف دارد، بدن مسيح يعنی كليسا نيز اعضای گوناگون دارد؛ هر يک از ما عضوی از بدن او هستيم و برای تكميل آن لازم می‌باشيم و مسئوليت و وظيفه‌ای مشخص در آن داريم. اما در كل، همه متعلق به يكديگريم و به هم نياز داريم.
- ای خداوند، تو مددكار من هستی و جان مرا حفظ می‌كنی.
- ای خداوند، به تو پناه آورده‌ام، نگذار هرگز سرافكنده شوم. تو خدايی عادل هستی، پس مرا نجات ده.
- اما ای خداوند، تو سپر من هستی و از هر سو مرا محافظت می‌نمايی. تو مرا پيروز و سربلند می‌سازی و شهامت مرا به من باز می‌گردانی.
- و ديدم كه خداوند برای هر كاری زمان مناسبی مقرر كرده است. همچنين، او در دل انسان اشتياق به درک ابديت را نهاده است، اما انسان قادر نيست كار خدا را از ابتدا تا انتها درک كند.
- ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فرياد برمی‌آورم. خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!
- خداوند فقير می‌كند و غنی می‌سازد،
پست می‌كند و بلند می‌گرداند. - نجات از جانب خداوند می‌آيد و اوست كه به قوم خود بركت می‌دهد.
- آنگاه ايوب برخاسته، از شدت غم لباس خود را پاره كرد. سپس موی سر خود را تراشيد و در حضور خدا به خاک افتاده، گفت: «از شكم مادر برهنه به دنيا آمدم و برهنه هم از اين دنيا خواهم رفت. خداوند داد و خداوند گرفت. نام خداوند متبارک باد.»
- نان روزانهٔ ما را امروز نيز به ما ارزانی دار.
- پس از آن، خواهم توانست به خواست خدا، با قلبی شاد نزد شما بيايم تا يكديگر را تقويت كنيم.
- خدای ما در آسمانهاست و آنچه را كه اراده فرمايد انجام می‌دهد.
- ولی در تمام مدتی كه پطرس در زندان بود، مسيحيان برای او مرتب دعا می‌كردند.
- خداوندا، تو چراغ مرا روشن نگه دار و تاريكی مرا به روشنايی تبديل كن.
- ولی پس از اينكه خورديد و سير شديد، مغرور شده، مرا فراموش كرديد.
- آنانی كه عنان زندگی خود را به دست طبيعت كهنه‌شان می‌دهند، چيزی جز ارضای شهوات خود نمی‌جويند. اما آنانی كه تابع روح خدا هستند، اعمالی را بجا می‌آورند كه خدا را خشنود می‌سازد.
- دستهای خود را به سوی تو دراز می‌كنم. جان من همچون زمين خشک، تشنه و طالب توست!
- اما ای خداوند، تو پدر ما هستی. ما گل هستيم و تو كوزه‌گر. همهٔ ما ساختهٔ دست تو هستيم.
