طوری زندگی نكنيد كه باعث رنجش روحالقدس گردد. به ياد داشته باشيد كه او بر شما مهر زده است تا شما را برای روز رستگاری آماده كند، روزی كه در آن به طور كامل از گناه آزادی خواهيد يافت.
كلام و تعاليم مسيح را به ياد آوريد و بگذاريد سخنان او زندگیتان را بارور سازد و شما را حكمت آموزد. كلام او را به يكديگر تعليم دهيد. مزامير و سرودهای روحانی بسراييد و با قلبی مملو از شكرگزاری آنها را برای خداوند بخوانيد.
بنابراين، مسيح در وعدهٔ بازگشت خود تأخيری بوجود نياورده است، گرچه گاهی اين گونه به نظر میرسد. در واقع، او صبر میكند و فرصت بيشتری میدهد تا گناهكاران توبه كنند، چون نمیخواهد كسی هلاک شود.
خداوند قادر متعال میفرمايد: «در آن روزی كه من تعيين كردهام، آنها قوم خاص من خواهند بود و همانطور كه يک پدر، پسر مطيع خود را میبخشد، من نيز ايشان را خواهم بخشيد.»
چنانكه كتابمقدس میفرمايد: «اگر كسی میخواهد به چيزی افتخار كند، به آنچه خداوند كرده است فخر نمايد، نه به آنچه خودش انجام داده است.» زيرا مهم آن نيست كه شخص از خود و از كارهايی كه انجام داده است تعريف و تمجيد كند، بلكه مهم آنست كه خداوند او را تحسين نمايد.
دوستان عزيز، حال كه خدا چنين وعدههايی به ما ارزانی داشته است، بياييد ما نيز از تمام گناهانی كه جسم و روحمان را آلوده میكند دست بكشيم و خود را پاک ساخته، با خداترسی زندگی كنيم و خود را تماماً به خدا تقديم نماييم.
اما هرگاه روح خدا زندگی ما را هدايت فرمايد، اين ثمرات را در زندگی ما بوجود خواهد آورد: محبت، شادی، آرامش، بردباری، مهربانی، نيكوكاری، وفاداری، فروتنی و خويشتنداری. هيچيک از اين صفات پسنديده، تضادی با احكام مذهبی و شريعت يهود ندارند.
زيرا آن روحی كه خدا به ما داده است، در ما ترس بوجود نمیآورد، بلكه ما را سرشار از محبت و قدرت میسازد و ما را ياری میدهد تا بتوانيم خود را تحت انضباط قرار دهيم.