در كارهای پوچ شرارت و تاريكی شركت نكنيد، بلكه بگذاريد نور شما بر آنها بتابد تا زشتی آنها بر همگان آشكار شود. زيرا كارهای زشتی كه خدانشناسان در تاريكی انجام میدهند، حتی ذكرشان هم شرمآور است.
مهمتر از همه، هيچگاه قسم نخوريد، نه به آسمان و زمين و نه به هيچ چيز ديگر. اگر میگوييد «بله»، سخنتان واقعاً بله باشد، و اگر میگوييد «نه»، منظورتان واقعاً نه باشد، تا به اين ترتيب گناهی از شما سر نزند و مجازات نشويد.
اين را بدانيد كه هيچيک از پيشگويیهای كتاب آسمانی، از فكر خود انبیا تراوش نكرده، بلكه روحالقدس در وجود اين مردان خدا قرار میگرفت و حقيقت را به ايشان عطا میكرد تا بازگو نمايند.
اگر دودل هستيد كه پيامی از جانب خداوند است يا نه، راه فهميدنش اين است: اگر چيزی كه او میگويد اتفاق نيفتد، پيام او از جانب خداوند نبوده بلكه ساخته و پرداختهٔ خودش است؛ پس، از او نترسيد.
اگر برادرت در حق تو خطايی ورزد، او را از اشتباهش آگاه ساز. اگر پشيمان شد، او را ببخش. حتی اگر روزی هفت مرتبه به تو بدی كند، و هر بار نزد تو بازگردد و اظهار پشيمانی كند، او را ببخش!
سپس چيزی شبيه زبانههای آتش ظاهر شده، پخش شد و بر سر همه قرار گرفت. آنگاه همه از روحالقدس پر شدند و برای اولين بار شروع به سخن گفتن به زبانهايی كردند كه با آنها آشنايی نداشتند، زيرا روح خدا اين قدرت را به ايشان داد.
اما من میگويم: هيچگاه قسم نخور، نه به آسمان كه تخت خداست، و نه به زمين كه پایانداز اوست، و نه به اورشليم كه شهر آن پادشاه بزرگ است؛ به هيچيک از اينها سوگند ياد نكن.